- Beperking beroep op rechtsvermoeden omvang arbeidsovereenkomst na afwijzen van aanbod voor vaste arbeidsomvang
- Werknemer moet door werkgever betaalde opleidingskosten bij uitdiensttreding terugbetalen
- Werkgever aansprakelijk voor schade als gevolg van “long covid”
- Uitbetaling van vakantiedagen tijdens derde ziektejaar
- Mondelinge arbeidsovereenkomst is arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd omdat schriftelijke opgave van de duur van de arbeidsovereenkomst ontbreekt
- UWV stelt te hoge eisen aan arbeidsdeskundige rapportage van werkgever
- Billijke vergoeding wegens proeftijdontslag ernstig zieke werknemer
- Ontslag op staande voet drieëneenhalve maand na op non-actiefstelling nog onverwijld
- Werknemer die zich regelmatig verslaapt handelt verwijtbaar maar niet ernstig verwijtbaar
Ontslag wegens overtreding controlevoorschriften ziekteverzuim
Uitgavejaar en uitgavenummer: 1997 / 8
Vindplaats: Zie: kantonrechter Utrecht 8 januari 1997, JAR 1997/44
Van den B. (28 jaar) was sinds 1 april 1994 bij P. in dienst als polyesterverwerker. In het verleden was hij al diverse malen door zijn werkgever gewaarschuwd en aangesproken op zijn gebrek aan inzet. Op 4 april 1996 meldt de werknemer zich arbeidsongeschikt. Op 11 april 1996 wordt hij door de arbo-arts hersteld verklaard met ingang van 15 april 1996. Op die dag en op de dag erna verschijnt hij niet op zijn werk. Aan het einde van de werkdag van 16 april 1996 meldt hij telefonisch bij zijn werkgever dat hij hersteld is en dat hij met ingang van 17 april 1996 zijn werkzaamheden zal hervatten. Daarop ontslaat de werkgever hem op staande voet wegens ongeoorloofde afwezigheid en overtreding van de controlevoorschriften bij ziekteverzuim. De werknemer was namelijk verplicht om voor 10.00 uur op de voor werkhervatting voorgeschreven dag aan de arbo-arts kenbaar te maken dat hij niet in staat was zijn werk te hervatten en de werknemer had dit nagelaten. De werknemer was bekend met de geldende controlevoorschriften en was daar door de arbo-arts nog op gewezen. De werknemer beroept zich op rugklachten, maar overlegt daarvan geen medische verklaring. Hij wijst er verder op dat er in het verleden (ten tijde van controle door de bedrijfsvereniging) andere regels of praktijken golden.
De kantonrechter wil daarvan niets weten. De werknemer had zich te houden aan de geldende regels, zoals die aan hem bekend waren. Dat geldt zeker nu hij al een aantal keren was gewaarschuwd wegens gebrek aan inzet. Het ontslag op staande voet was rechtsgeldig.
Commentaar
Voor werkgevers die niet meer zo in de rechtvaardigheid van de ontslagbescherming van de werknemer geloven, is de bovenstaande uitspraak wellicht een opsteker. Wij benadrukken daarbij nog eens het belang van schriftelijk opgestelde en aan de werknemer overhandigde controlevoorschriften ter zake van het ziekteverzuim.