- Werkgever moet bewijzen dat het niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst niet het gevolg was van ziekte
- Werkgever moet brief uit personeelsdossier verwijderen
- Werkgever moet loon tijdens ziekte betalen aan gedetineerde werknemer
- Geen recht op loon tijdens ziekte ondanks deskundigenoordeel UWV waarin gesteld wordt dat de werknemer ziek was
- Werknemer is niet in dienst gekomen bij payrollbedrijf
- UWV moet transitievergoeding compenseren ondanks dat de arbeidsovereenkomst al tijdens het opzegverbod van twee jaar is gewijzigd
- Overeenkomst van krant met zelfstandige corrector is in feite een arbeidsovereenkomst
- Twijfel aan duurzaamheid van herstel van werknemer
- Arbeidsongeschikte werknemer heeft na het einde van de wachttijd recht op doorbetaling van loon
Ondanks netto loonafspraak lastenverlichting toch aan werknemer doen toekomen
Uitgavejaar en uitgavenummer: 1999 / 30
Vindplaats: Zie: kantonrechter Amsterdam, 29 april 1999, JAR 1999/122
Een werkgever had met een werknemer een netto loon afgesproken. Op grond daarvan droeg de werkgever het risico van een mogelijke lastenverzwaring en had hij het voordeel van een eventuele lastenverlichting. Lastenverlichtingen brachten aldus voor de werkgever een voordeel, doordat hij met een lager bruto loon kon volstaan om het overeengekomen netto loon uit te betalen. Ook profiteerde de werknemer niet van indexeringen van het bruto loon. Toen de werknemer daartegen bij de kantonrechter bezwaar maakt, erkende de kantonrechter dat de lastenverlichting op grond van de gemaakte afspraak aan de werkgever toekwam. Hij achtte in het onderhavige geval echter een uitzondering aanwezig, omdat een onredelijke situatie was ontstaan doordat aan de werknemer gedurende meerdere jaren de van overheidswege doorgevoerde lastenverlichtingen, die waren bedoeld om groepen waartoe de werknemer behoorde niet in koopkracht achteruit te doen gaan, waren onthouden. Omdat doorberekening van dit voordeel voor de werkgever geen lastenverzwaring zou hebben betekend en omdat het loon van de werknemer niet was verhoogd of geïndexeerd, achtte de kantonrechter het in strijd met “ goed werkgeverschap” om de werknemer aan de netto loon afspraak te houden. De werkgever moest de lastenverlichting alsnog aan de werknemer toerekenen op basis van het gemiddelde van het in voorgaande jaren gehanteerde bruto loon.
Commentaar
Netto loon afspraken worden door ons in alle gevallen dringend ontraden. De belangrijkste reden is de lastenverzwaring die de zogenaamde “ brutering” voor de werkgever betekent: de (in feite) voor rekening van de werkgever gekomen inhoudingen kunnen door belastingdienst en uitvoeringsinstelling zelf tot het loon gerekend worden, waarover loonheffing en premies werknemersverzekeringen dienen te worden berekend, waardoor de kosten voor de werkgever zeer aanzienlijk hoger worden. De bovenstaande uitspraak is een reden te meer om netto loon afspraken dringend af te raden!