- Werkgever moet bewijzen dat het niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst niet het gevolg was van ziekte
- Werkgever moet brief uit personeelsdossier verwijderen
- Werkgever moet loon tijdens ziekte betalen aan gedetineerde werknemer
- Geen recht op loon tijdens ziekte ondanks deskundigenoordeel UWV waarin gesteld wordt dat de werknemer ziek was
- Werknemer is niet in dienst gekomen bij payrollbedrijf
- UWV moet transitievergoeding compenseren ondanks dat de arbeidsovereenkomst al tijdens het opzegverbod van twee jaar is gewijzigd
- Overeenkomst van krant met zelfstandige corrector is in feite een arbeidsovereenkomst
- Twijfel aan duurzaamheid van herstel van werknemer
- Arbeidsongeschikte werknemer heeft na het einde van de wachttijd recht op doorbetaling van loon
Geen vermindering gedifferentieerde WAO-premie wegens regres WAO-uitkering door het UWV
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2004 / 89
Vindplaats: Centrale Raad van Beroep 22 januari 2004, USZ 2004/98
Een werknemer is op 29 april 1996 ten gevolge van
een auto-ongeval arbeidsongeschikt geworden. Zijn werkgever heeft gedurende 52 weken het loon doorbetaald. De werkgever heeft met succes de bij het ongeval betrokken autobestuurder aangesproken, in die zin dat de schadeverzekeraar van de autobestuurder het tijdens ziekte doorbetaalde netto loon aan de werkgever heeft vergoed. De werknemer heeft met ingang van 28 april 1997 een WAO-uitkering ontvangen. De in 1998 uitbetaalde WAO-uitkering verhoogt de gedifferentieerde WAO-premie die de werkgever in 2000 moet betalen.
De werkgever wijst op de mogelijkheid van het UWV om voor het netto bedrag van de WAO-uitkering regres te nemen op de veroorzaker van de schade en wil vermindering van de gedifferentieerde WAO-premie. Krachtens besluit van de Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 4 maart 2002 (Staatsblad 2002, nummer 138), het zogenaamde Besluit regres en premievermindering WAO, heeft de werkgever recht op premievermindering als hij zelf regres heeft genomen voor de loondoorbetalingsverplichting gedurende het eerste ziektejaar. De Centrale Raad honoreert dit beroep op het Besluit regres en premievermindering WAO niet omdat deze regeling uitsluitend geldt voor gevallen waarin de WAO-uitkering op of na 1 januari 2002 is ingegaan en terugwerkende kracht uitdrukkelijk niet beoogd is. Een beroep op Europese wet- en regelgeving wordt als onvoldoende gepreciseerd terzijde gesteld. Van ongelijke behandeling ten opzichte van werkgevers die eigen risicodrager zijn (en zelf regres kunnen zoeken voor het netto bedrag van de WAO-uitkering) is volgens de Raad geen sprake, omdat werkgevers die geen eigen risicodrager zijn geen betalingen verrichten die voor regres in aanmerking komen.
Commentaar
De regeling voor het verhaal van schade die de werkgever lijdt als gevolg van door een derde veroorzaakte arbeidsongeschiktheid van een werknemer is sowieso niet erg best, omdat deze is beperkt tot het netto bedrag van het doorbetaalde loon en voor wat betreft de werkgever die eigen risicodrager is: het bedrag van de betaalde netto WAO-uitkering. Andere kosten komen niet in aanmerking voor verhaal op degene die de schade veroorzaakt heeft. Hoewel het UWV zelf ook het recht heeft de netto WAO-uitkering te verhalen, kreeg de werkgever pas laat (in 2002) een vorm van compensatie voor de verhoging van de gedifferentieerde WAO-premie. Die compensatie geldt echter alleen voor WAO-uitkeringen die op of na 1 januari 2002 zijn ingegaan. Voor WAO-uitkeringen die eerder zijn ingegaan, wordt geen compensatie verleend.