Geen ontslag door bereiken van 65-jarige leeftijd

Een in 1938 geboren werknemer is in 1984 in dienst getreden bij de rechtsvoorganger van de werkgever, waar hij de functie van technisch directeur vervult. Op 27 september 2002 raakt hij arbeidsongeschikt en hij blijft dat tot het moment waarop hij de 65-jarige leeftijd bereikt (in oktober 2003). Voor hem is door de werkgever geen pensioenregeling getroffen. Hij verzoekt de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden met toekenning van een ontslagvergoeding van 30.000. Dat bedrag komt overeen met de besparing op de pensioenpremie die de werkgever heeft gerealiseerd sinds een bedrijfsovername in 1998. De werknemer stelt sinds die bedrijfsovername te hebben gewerkt in een groep van 12 personen, waarin hij de enige werknemer was zonder pensioen.

De Hoge Raad heeft twee maal (in 1995 en in 2002) geoordeeld dat ontslag op 65-jarige leeftijd naar de op die momenten geldende maatschappelijke opvattingen geen verboden leeftijdsdiscriminatie vormt. In het eerste geval ging het om een ontslag tijdens de proeftijd en in het tweede geval om een ontslag door opzegging na verkregen ontslagvergunning. De Hoge Raad heeft zich in die arresten niet uitgesproken over de vraag of de arbeidsovereenkomst bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd nog moet worden opgezegd. De kantonrechter oordeelt dat dit het geval is.