Overgangsrecht eigenrisicodragen WGA

Als de Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA) op 1 januari 2006 in werking treedt, wordt het voor werkgevers mogelijk eigenrisicodrager te worden voor een deel van de WIA, te weten voor de Regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). Net als in de WAO onder de wet Pemba, betekent dit dat werkgevers de uitkeringen zelf betalen (welk risico in de praktijk geheel of gedeeltelijk wordt verzekerd bij een private verzekeringsmaatschappij), en dat zij geen gedifferentieerde premie aan het UWV betalen. In 2006 is er echter nog geen gedifferentieerde WGA-premie (die wordt pas in 2007 ingevoerd) en wordt de WGA-uitkering betaald uit de WAO-basispremie, die voor alle werkgevers gelijk is. Omdat eigenrisicodragers aldus in 2006 meebetalen aan zowel de premie als de uitkeringen van de WGA, krijgen zij het WGA-premiebestanddeel dat in de WAO-basispremie van 2006 zit in 2007 van het UWV terug (zonder rente).
Ons bereiken veel vragen over het overgangsrecht dat geldt bij het eigenrisicodragen van de WGA-uitkering. Dit overgangsrecht is geregeld in de artikelen 122c en volgende van de Wet Financiering Sociale Verzekeringen, zoals die na de inwerkingtreding van de Invoeringswet WIA zullen luiden.
Het overgangsrecht geeft aan dat de werkgever die op 1 januari 2005 eigenrisicodrager is voor de WAO met ingang van 29 december 2005 (de exacte -beoogde- ingangsdatum van de WIA, zijnde 104 weken na 1 januari 2004) van rechtswege ook eigenrisicodrager wordt voor de WGA, tenzij de werkgever vóór 29 december 2005 schriftelijk bij het UWV meldt geen eigenrisicodrager voor de WGA te willen worden.
Deze werkgever kan dan desgewenst toch eigenrisicodrager voor de WAO blijven, hetgeen met name verstandig is als geen of weinig WAO-uitkeringen behoeven te worden betaald. Omdat er geen nieuwe WAO-uitkeringen meer bij zullen komen (werknemers die op of na 1 januari 2004 arbeidsongeschikt worden, krijgen geen recht op WAO-uitkering maar op WIA-uitkering), zijn er immers geen of weinig uitkeringen te betalen, terwijl andere werkgevers in beginsel nog wel een aantal jaren gedifferentieerde WAO-premie moeten betalen. Vanaf 2006 zouden private verzekeringsmaatschappijen bovendien geen premie meer moeten heffen als de werkgever geen eigenrisicodrager voor de WGA wordt (sterker nog: zij zouden de in 2004 en 2005 betaalde premie moeten restitueren) omdat zij voor werknemers die op of vanaf 1 januari 2004 arbeidsongeschikt worden, geen WAO-uitkering meer zullen krijgen.
Als de werkgever het eigenrisicodragen voor de WAO per 1 januari 2006 beëindigt, wordt hij ook geen eigenrisicodrager voor de WGA.
Werkgevers die op 1 januari 2005 nog geen eigenrisicodrager zijn, kunnen per 29 december 2005 eigenrisicodrager voor de WGA worden, ongeacht of zij dan ook eigenrisicodrager voor de WAO zijn.
Kleine werkgevers kunnen per 29 december 2005 nog geen eigenrisicodrager voor de WGA worden. Dat geldt echter niet voor de kleine werkgevers die op 1 januari 2005 al eigenrisicodrager voor de WAO zijn (artikel 122ca Wet Financiering Sociale Verzekeringen). Deze worden in beginsel automatisch eigenrisicodrager voor de WGA, tenzij zij zichzelf vóór 29 december 2005 bij het UWV afmelden.
Eigenrisicodragen in de WAO blijft (alleen nog voor grote werkgevers) mogelijk op de bestaande voorwaarden. Dat wil zeggen dat de werkgever die per 1 januari eigenrisicodrager wil worden daartoe vóór 1 oktober bij het UWV een aanvraag moet indienen, en dat degene die per 1 juli eigenrisicodrager wil worden dat vóór 1 april moet doen.

De WIA en de bijbehorende Invoeringswet zijn door de Tweede Kamer aangenomen en moeten nog door de Eerste Kamer worden geaccordeerd.
Het UWV heeft nog niet bekend gemaakt wat de WAO-basispremie in 2006 wordt en welk deel daarvan de WGA-premie is die in 2007 aan eigenrisicodragers wordt gerestitueerd. Ook hebben private verzekeraars (voor zover bekend) nog geen polissen en premies bekend gemaakt. Toch zijn er nu al verschillende redenen om te onderzoeken of eigenrisicodragen in de WGA voor werkgevers interessant is. Werkgevers voor wie dat interessant is, hebben er belang bij om zo snel mogelijk eigenrisicodrager te worden. Eigenrisicodragers moeten immers ook de WGA-uitkering zelf betalen van (ex-)werknemers die vóór de ingangsdatum van het eigenrisicodragen al arbeidsongeschikt waren, terwijl die uitkeringen niet te verzekeren zijn. Werkgevers lopen dat risico voor werknemers die op of na 1 januari 2004 arbeidsongeschikt zijn geworden, en de kans dat er dergelijke (ex-)werknemers zijn, zal alleen maar groter zijn naarmate het eigenrisicodragen later ingaat.