Geen loon wegens overmatig “Whatsappen”

Een werknemer had tijdens werktijd zo veel Whatsapp-berichten verzonden en ontvangen, dat de werkgever een deel van het betaalde loon als onverschuldigd betaald kon terugvorderen.

Bij een grafisch bedrijf was tot 1 augustus 2015 een projectmanager in dienst geweest. Bij het einde van de arbeidsovereenkomst was afgesproken dat de werkgever de vergoeding wegens niet genoten vakantiedagen waarop de werknemer recht had (een bedrag van ruim € 5.000) in drie maandelijkse termijnen zou uitbetalen, in plaats van ineens bij het einde van de arbeidsovereenkomst. Toen de werkgever vervolgens echter helemaal niet betaalde, startte de werknemer een procedure bij de kantonrechter. In die procedure stelt de werkgever dat bij het inleveren van de mobiele telefoon van de werknemer is gebleken dat de werknemer tijdens werktijd zo veel privé Whatsapp-berichten heeft ontvangen en verzonden dat de werknemer achteraf geen recht had op loon gedurende 175 uren. Tot deze berekening komt de werkgever door 1255 tijdens werktijd verzonden en ontvangen berichten over de periode van 7 juli 2014 tot en met 21 januari 2015 te extrapoleren tot 2105 berichten in totaal. Aan deze berichten zou de werknemer gemiddeld vijf minuten per bericht hebben besteed. Die vijf minuten per bericht verdedigt de werkgever door er op te wijzen dat het niet ging om gewone berichten maar om liefdesberichten van en aan meerdere dames, waardoor de werknemer kennelijk zeer in beslag werd genomen.
De kantonrechter stelt vast dat de werknemer de 1255 berichten niet heeft betwist, maar de extrapolatie naar 2105 berichten wel, en dat de werkgever deze betwisting niet heeft kunnen ontkrachten. De kantonrechter bepaalt de werktijd die met de 1255 berichten is gemoeid op ongeveer tweeëneenhalf tot drie minuten per bericht en schat het bedrag aan loon dat de werknemer aldus heeft ontvangen zonder daarvoor gewerkt te hebben op € 1.500. Dat bedrag heeft de werkgever onverschuldigd betaald, zodat dat teruggevorderd kan worden en verrekend kan worden met de vergoeding wegens niet genoten vakantiedagen.

De werkgever in kwestie lijkt een aardige slag te hebben behaald met dit opmerkelijke vonnis van de kantonrechter, maar uiteindelijk schoot hij er weinig mee op. Omdat de werkgever de vergoeding wegens niet genoten vakantiedagen ten onrechte niet had betaald, wordt hij veroordeeld tot betaling van de wettelijke rente, de wettelijke verhoging wegens te late betaling van het loon (gematigd tot 10%) en buitengerechtelijke incassokosten. Daarnaast wordt hij veroordeeld in de proceskosten van de werknemer. Het totale bedrag dat hiermee gemoeid was, was meer dan het bedrag van € 1.500 aan loon dat van de werknemer kon worden teruggevorderd.