Geen loondoorbetaling tijdens ziekte bij verzwijgen lichamelijke klachten bij sollicitatie

Mevrouw H. is vanaf januari 1995 werkzaam geweest bij een bedrijf in biologische bestrijdingsmiddelen, waar zij lichamelijk arbeid verrichtte. Per eind 1996 heeft zij deze arbeidsovereenkomst beëindigd, omdat de werkzaamheden te zwaar voor haar waren. Op 6 augustus 1996 is mevrouw H. voor de duur van een jaar bij een andere werkgever (een detailhandelsonderneming in paardensportartikelen) in dienst getreden, waar zij als all-round verkoopster werkzaam zou zijn. Een aanstellingskeuring (destijds nog zonder meer toegestaan) is achterwege gebleven. Kort na het verstrijken van de proeftijd is mevrouw H. uitgevallen wegens heupklachten. De werkgever, die aanvankelijk het loon tijdens ziekte heeft doorbetaald, weigert dat met ingang van 1 januari 1997 nog langer te doen. Een loonvordering van mevrouw H. wordt door de kantonrechter te Rotterdam afgewezen, omdat mevrouw H. haar medische klachten tijdens de sollicitatie had moeten melden. In hoger beroep oordeelt de rechtbank te Rotterdam dat vast staat dat de fysieke gebreken van mevrouw H. bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst al bestonden, dat zij had moeten begrijpen dat er een grote kans was dat zij daardoor niet in staat zou zijn haar werkzaamheden voor de werkgeefster te vervullen en dat zij niet meer heeft medegedeeld dan dat zij wegens heupklachten niet zelf meer kon paardrijden. Volgens de rechtbank had mevrouw H. het recht te zwijgen over medische kwesties die voor de betreffende functies niet rechtstreeks van belang zijn, maar ging het hier juist om fysieke beperkingen waardoor mevrouw H. niet beschikte over eigenschappen die voor de vervulling van de functie noodzakelijk waren. De rechtbank is van oordeel dat de redelijkheid en billijkheid zich er onder deze omstandigheden tegen verzetten, dat mevrouw H. aanspraak kan maken op loondoorbetaling tijdens ziekte.

Een uitspraak die het rechtsgevoel van veel werkgevers zal bevredigen. Niet in alle gevallen zal echter (mede gelet op de vertrouwelijkheid van medische gegevens) zo gemakkelijk bewezen kunnen worden dat iets is verzwegen, wat bij de werknemer bekend was en bij de sollicitatie gemeld had moeten worden. Niet aan de orde was in dit geval of de werknemer op grond van de verzwijging ontslagen mocht worden. Een werknemer die door een -tijdens de sollicitatie ten onrechte verzwegen- gebrek regelmatig door ziekte uitvalt, kan dan wel geen aanspraak hebben op loondoorbetaling tijdens ziekte, maar het kan voor de werkgever nog steeds erg lastig zijn dat de werknemer zo vaak uitvalt.