- Werkgever moet bewijzen dat het niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst niet het gevolg was van ziekte
- Werkgever moet brief uit personeelsdossier verwijderen
- Werkgever moet loon tijdens ziekte betalen aan gedetineerde werknemer
- Geen recht op loon tijdens ziekte ondanks deskundigenoordeel UWV waarin gesteld wordt dat de werknemer ziek was
- Werknemer is niet in dienst gekomen bij payrollbedrijf
- UWV moet transitievergoeding compenseren ondanks dat de arbeidsovereenkomst al tijdens het opzegverbod van twee jaar is gewijzigd
- Overeenkomst van krant met zelfstandige corrector is in feite een arbeidsovereenkomst
- Twijfel aan duurzaamheid van herstel van werknemer
- Arbeidsongeschikte werknemer heeft na het einde van de wachttijd recht op doorbetaling van loon
Is het Handboek Loonheffingen nu wel of niet te vertrouwen?
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2009 / 165
Vindplaats: Besluit van de Staatssecretaris van Financiën 20 februari 2009, nr. CPP2009/78M, Staatscourant 2009, nummer 48
Het Handboek Loonheffingen werd in het verleden jaarlijks uitgegeven door de belastingdienst en UWV samen en vanaf 1 januari 2006 uitsluitend door de belastingdienst. Thans is het de bedoeling om te stoppen met de jaarlijkse papieren versie. De tekst van het “Handboek” zal dan nog alleen kunnen worden geraadpleegd via de website van de belastingdienst.
In het Handboek is een groot aantal aanwijzingen opgenomen die door werkgevers worden gehanteerd bij het invullen van aangiften voor de loonheffingen. Werkgevers denken over het algemeen dat zij nimmer kunnen worden geconfronteerd met een naheffing voor de loonheffingen als zij zich houden aan datgene wat in het Handboek staat. Geen vreemde gedachte, aangezien de samensteller van de handleiding immers de instantie is die de naheffingen kan opleggen, of daar in elk geval nauw mee verbonden is.
Deze gedachte is echter onterecht. In de jurisprudentie is meerdere malen naar voren gekomen dat het Handboek slechts algemeen voorlichtingsmateriaal is en daarom niet dezelfde rechtszekerheid biedt als beleidsbesluiten. Kortom: werkgevers mogen niet vertrouwen op de juistheid van de inhoud van het Handboek. In een recent besluit heeft de Staatssecretaris van Financiën nu aangegeven dat hij dat toch wat te gortig vindt. In het Besluit wordt aangegeven dat werkgevers bij het nakomen van hun inhoudingsplicht in redelijkheid mogen afgaan op de informatie uit het Handboek en de daarbij horende nieuwsbrieven en mededelingen. Dit geldt ook als daarbij in strijd met wetgeving of jurisprudentie (maar dus wel conform de aanwijzing in het Handboek) wordt gehandeld.
De aldus door de Staatssecretaris geboden “zekerheid” wordt echter in hetzelfde besluit direct alweer deels teniet gedaan. De werkgever mag namelijk niet vertrouwen op de informatie van het Handboek als deze zo duidelijk onjuist is dat de werkgever dit “in redelijkheid had moeten beseffen”.
Commentaar
Op zich is het goed dat nu duidelijk is gemaakt dat men als werkgever niet blind kan vertrouwen op de tekst van het Handboek Loonheffingen, omdat dat toch wel een gedachte is die in het algemeen leeft. Om een beroep te kunnen doen op het Handboek Loonheffingen is het natuurlijk wel zaak om de jaarlijkse exemplaren te bewaren. Als deze niet meer worden uitgegeven, zal men deze moeten uitprinten.
De vraag die nu helaas nog rest is natuurlijk: wat is “in redelijkheid beseffen”? Daarbij verbazen wij ons over het feit de overheid zo nog steeds de mogelijkheid heeft om onzorgvuldig te werk te gaan (onjuiste informatie verstrekken) en de gevolgen daarvan (naheffing) op de inhoudingsplichtige af te wentelen.