Wel of geen bedrijfsongeval?

In december 1990 wordt een reclasseringsamb-tenaar in de deuropening van zijn woning veertig keer door een cliënt met een ijzeren hamer op zijn hoofd geslagen. Hij is daardoor voor 80-100% arbeidsongeschikt verklaard. De werk-nemer vordert van de Stichting Reclassering Nederland schadevergoeding, stellend dat deze tekort is geschoten in de wettelijk op hem rustende zorgplicht, doordat deze geen maatregelen heeft getroffen om medewerkers in hun privéleven te beschermen, hoewel bekend is dat deze cliënten begeleiden die ook voor de hulpverleners gevaarlijk zijn. In tegenstelling tot de kantonrechter, wijst de rechtbank deze vordering toe. De Hoge Raad oordeelt in cassatie dat het in de wet gaat om een zorgplicht van de werkgever voor de veiligheid van de werkomgeving en de gebruikte werktuigen. Ook al moet deze eis en de eis dat de schade de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden moet zijn overkomen, ruim worden uitgelegd, dit betekent volgens de Hoge Raad niet dat deze eisen geheel ter zijde mogen worden gesteld en dat de werkgever ook aansprakelijk te achten is voor schade die de werknemer in zijn privé-sitiuatie is overkomen. De Hoge Raad vernietigt daarom het vonnis van de rechtbank en bekrachtigt dat van de kantonrechter.

De grenzen van de aansprakelijkheid van de werkgever voor schade als gevolg van bedrijfsongevallen, zijn door de Hoge Raad de laatste jaren tamelijk ruim getrokken. Het bovenstaande arrest bewijst dat aan die aansprakelijkheid nog wel grenzen zijn en dat de werkgever niet aansprakelijk is voor ieder ongeval dat de werknemer in verband met zijn werk overkomt