Werkgever mag eisen dat werknemer tatoeages bedekt

Gelet op het feit dat de werknemer in zijn functie neutraliteit moet uitstralen, mag de werkgever van de werknemer verlangen dat hij zijn tatoeages bedekt.

Bij een openbaar vervoersbedrijf was een werknemer werkzaam in de functie van controleur. De werknemer had daarbij de status van bijzonder opsporingsambtenaar. De werkgever had in 2018 beleid bekend gemaakt op grond waarvan bijzondere opsporingsambtenaren geacht werden tatoeages te bedekken als zij in uniform in dienst waren. Als zij in burgerkleding in dienst waren, hoefde dat niet. Volgens de werkgever is het beleid dat gericht is op het creëren van een gevoel van sociale veiligheid voor de reizigers, gediend met een gezaguitstralende en neutrale houding. Daarom dienen de werknemers die zich mede bezig houden met opsporing van strafbare feiten, persoonlijke kenmerken zoals tatoeages en andere lichaamsversieringen te bedekken als zij in uniform werken.
De werknemer is het met dat beleid niet eens en vordert bij de kantonrechter dat deze bepaalt dat het beleid van de werkgever de instructiebevoegdheid van de werkgever te buiten gaat, dan wel in strijd is met goed werkgeverschap of inbreuk maakt op fundamentele grondrechten van de werknemer.
De kantonrechter maakt in zijn vonnis korte metten met deze vordering. Volgens de kantonrechter heeft de werkgever het recht te bepalen hoe de werknemers naar buiten zullen treden, ook als werknemers het daar niet mee eens zijn. Wel zijn er grenzen aan deze bevoegdheid van de werkgever, in die zin dat niet in strijd mag worden gehandeld met goed werkgeverschap, redelijkheid en billijkheid en fundamentele grondrechten van de werknemer. Maar die grenzen gaat het beleid van de werkgever niet te buiten. De werkgever beroept zich terecht op het belang van een neutrale en professionele uitstraling. De werknemer wil met zijn tatoeages de mens achter de werknemer laten zien, maar dat is nu juist wat de werkgever mag verbieden. Het beleid tast ook de vrijheid van de werknemer om een tatoeage te dragen die overeenkomt met zijn persoonlijke voorkeuren, waarden of achtergronden niet aan. Het bedekken van de tatoeages komt in de praktijk neer op het dragen van een lange mouw, een extra knoopje dicht of het plakken van een pleister.

Aan een werkgever komt op grond van de arbeidsovereenkomst de bevoegdheid toe om de werknemer te instrueren over de wijze waarop de overeengekomen werkzaamheden moeten worden verricht. Daartoe kan ook behoren hoe de werknemer zich bij zijn werkzaamheden moet kleden. Een werknemer heeft dat in beginsel te accepteren. Volgens de kantonrechter kan die instructiebevoegdheid ook de instructie omvatten dat tatoeages moeten worden bedekt. Hoe ver de instructiebevoegdheid van de werkgever gaat, is steeds afhankelijk van de omstandigheden van elk afzonderlijk geval.