Inlenersaansprakelijkheid voor voldoening minimumloon door uitzendbureaus

Jaar en kwartaal
2010, 1e kwartaal
Nummer
3

Bronnen:

  • Wet van 23 december 2009 tot wijziging van titel 7.10 (arbeidsovereenkomst) van het Burgerlijk Wetboek in verband met de totstandbrenging van een inlenersaansprakelijkheid met betrekking tot de voldoening van het toepasselijke minimumloon en de toepasselijke minimumvakantiebijslag, Staatsblad 2009, nummer 620
  • Besluit van 23 december 2009 tot vaststelling van het tijdstip van inwerkingtreding van de Wet van 23 december 2009, houdende wijziging van titel 7.10 (arbeidsovereenkomst) van het Burgerlijk Wetboek in verband met de totstandbrenging van een inlenersaansprakelijkheid met betrekking tot de voldoening van het toepasselijke minimumloon en de toepasselijke minimumvakantiebijslag, Staatsblad 2009, nummer 621
  • Regeling houden aanwijzing van normen als bedoeld in artikel 692, tweede lid van Boek 7, titel 10, afdeling 11 van het Burgerlijk Wetboek; Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 15 december 2009, Staatscourant 2009, nummer 20036



Met ingang van 1 januari 2010 is een nieuw artikel 7:692 van het Burgerlijk Wetboek in werking getreden, dat regelt dat degene die van een uitzendwerkgever een werknemer inhuurt hoofdelijk aansprakelijk is voor de betaling van het minimumloon en de minimumvakantietoeslag die de uitzendwerkgever aan de ingehuurde werknemer moet betalen. De aansprakelijkheid geldt voor ieder geval waarin in Nederland arbeid wordt verricht, ongeacht het op de arbeidsovereenkomst toepasselijke recht.

Doel van de maatregel is fraude en illegaliteit in de uitzendbranche tegen te gaan.

De aansprakelijkheid geldt niet indien de uitzendwerkgever gecertificeerd is. Als norm op basis waarvan de certificering plaatsvindt zijn de NEN-normen 4400-1 en 4400-2 (respectievelijk voor Nederlandse ondernemingen en buitenlandse maar in Nederland werkzame ondernemingen) aangewezen. Op de website van de te Tilburg gevestigde Stichting Normering Arbeid (www.normeringarbeid.nl) kan een ondernemer zien of een bepaalde uitzendwerkgever gecertificeerd is of niet. De certificering vindt niet plaats door de Stichting Normering Arbeid, maar door een certificerende instelling die erkend is door de te Utrecht gevestigde Raad voor Accreditatie. De Stichting Normering Arbeid vermeldt op haar website samenwerkingsovereenkomsten te hebben gesloten met de volgende certificeringsinstellingen:

  • VRO Certification (www.vrocertification.nl)
  • CROP certificering  (www.cropcertificering.nl)
  • Cicero  (www.cicero.nl)
  • Safex Certificatie instelling (www.safexcertificatie.nl)
  • Lloyd's Register Nederland  (www.lrqa.nl)
  • Qualitatis Certification  (www.qualitatis.nl)
  • Kiwa Nederland B.V.  (www.kiwa.nl/health.aspx)

De regeling is van toepassing op de uitzendovereenkomst. Op grond van artikel 7:690 B.W. is dat "de arbeidsovereenkomst waarbij de werknemer door de werkgever, in het kader van de uitoefening van het beroep of bedrijf van de werkgever ter beschikking wordt gesteld van een derde om krachtens een door deze aan de werkgever verstrekte opdracht arbeid te verrichten onder toezicht en leiding van de derde”. Het gaat dan niet alleen om de overeenkomst tussen het uitzendbureau en een werknemer, maar ook om overeenkomsten tussen bijvoorbeeld detacheringsbureaus en payrollingbedrijven enerzijds en werknemers anderzijds