Aansprakelijkheid arbodienst ongeacht beperking in algemene voorwaarden

Een werkgever heeft sinds 2002 een overeenkomst gesloten met een arbodienst voor de begeleiding van het ziekteverzuim van zijn werknemers en de re-integratie van die werknemers. Op de overeenkomst zijn algemene voorwaarden van toepassing verklaard waarin een beperking van de aansprakelijkheid is opgenomen tot het factuurbedrag of bij een duurovereenkomst tot een kwart van de jaarfactuur.

Op 15 maart 2005 is een werknemer arbeidsongeschikt geworden door een val op het werk. De arbodienst doet tot 1 januari 2007 de begeleiding van het ziekteverzuim. Per die datum stapt de werkgever over naar een andere arbodienst. Op 6 december 2006 ziet de bedrijfsarts van de arbodienst de werknemer op zijn spreekuur om een actueel oordeel te geven over de arbeidsongeschiktheid van de werknemer met het oog op diens aanvraag voor een WIA-uitkering. De bedrijfsarts laat de werkgever dan weten dat het herstel van de laatste operatie traag vordert, dat de werknemer geen mogelijkheden tot het verrichten van werkzaamheden heeft en dat een actueel oordeel is opgesteld voor de WIA-aanvraag. Dat advies had de bedrijfsarts gekopieerd van dat van een eerdere brief, waarbij hij het advies ten onrechte niet heeft aangepast aan de situatie van dat moment. Op 26 januari 2007 bericht die bedrijfsarts de werkgever dat hij zijn fout ontdekt heeft naar aanleiding van een reactie van het UWV en dat de werknemer op 6 december 2006 nog wel ongeschikt was voor zijn eigen werk maar niet meer volledig arbeidsongeschikt was.

Bij beslissing van 2 januari 2007 verlengt het UWV de verplichting van de werkgever tot doorbetaling van loon tijdens ziekte met 52 weken omdat vanaf begin december 2006 geen re-integratie-inspanningen meer zijn gepleegd. De tot december 2006 gepleegde re-

integratie-inspanningen worden wel als voldoende bestempeld. De werkgever heeft tegen deze beslissing bezwaar gemaakt bij het UWV en tegen de ongegrondverklaring van het bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. De behandeling van dat beroep loopt nog.

Als de werkgever de arbodienst aansprakelijk stelt voor de geleden schade, erkent de arbodienst de fout maar acht de arbodienst zich slechts verantwoordelijk voor de begeleiding van de werknemer tot 1 januari 2007, omdat de werkgever na die datum een andere arbodienst had. Ook verwijt de arbodienst de werkgever dat de fout niet eerder is ontdekt en dat de werkgever niet heeft voldaan aan zijn verplichting tot beperking van de schade door niet onverwijld de benodigde re-integratieprocedures in gang te zetten. Tenslotte beroept de arbodienst zich op de beperking van zijn aansprakelijkheid in zijn algemene voorwaarden.

De rechtbank is van mening dat de werkgever mocht afgaan op het advies van de arbodienst en dat de werkgever wel voldoende voortvarend met de re-integratie is gestart nadat de fout van de bedrijfsarts was gebleken. Ook het beroep op de clausule in de algemene voorwaarden die de aansprakelijkheid van de arbodienst beperkt wordt door de rechtbank verworpen. De rechtbank acht het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat de arbodienst een beroep op die voorwaarde doet. Daarbij speelt een rol dat de arbodienst een beroepsaansprakelijkheids-verzekering heeft die de schade dekt, dat de fout van de bedrijfsarts een in laakbaarheid aan opzet grenzende mate van schuld van de arbodienst oplevert, dat de fout eenvoudig voorkomen had kunnen worden, dat de arbodienst juist was ingeschakeld vanwege zijn deskundigheid, dat de vergoeding die de werkgever op grond van de algemene voorwaarden van de arbodienst zou krijgen niet in verhouding staat tot de mogelijke schade en dat het handelen van de bedrijfsarts de kern van de prestatie van de arbodienst betreft.

Hoewel het in dit geval voor de werkgever nog goed afliep, is het voor werkgevers zaak om bij het sluiten van een overeenkomst met een arbodienst goed te letten op eventuele beperkingen van de aansprakelijkheid in algemene voorwaarden. Bepalingen die de aansprakelijkheid van de arbodienst beperken tot een bedrag afhankelijk van de factuur die de arbodienst voor zijn werkzaamheden stuurt zijn eigenlijk niet aanvaardbaar omdat de schade veel groter kan zijn en het factuurbedrag zeker voor kleine werkgevers niet erg hoog zal zijn. Wel redelijk is de beperking van de aansprakelijkheid tot het bedrag waarvoor de arbodienst is verzekerd, er van uitgaande dat die verzekering voor een redelijk maximumbedrag is afgesloten.