Geen ontbinding arbeidsovereenkomst na betwiste ziekmelding tijdens vakantie in Marokko

Geen ontbinding arbeidsovereenkomst na betwiste ziekmelding tijdens vakantie in Marokko
Datum: 00-00-0000
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2004 / 90
Vindplaats: Kantonrechter Amsterdam 28 november 2003 en 3 februari 2004, JAR 2004/74
Uitspraak

Bij een schoonmaakbedrijf is sinds 1989 een 36-jarige werknemer in dienst als objectleider. In 2002 heeft deze zes weken aaneengesloten vakantie opgenomen. Het schoonmaakbedrijf heeft hem medegedeeld dat hij in 2003 geen recht heeft op zes weken aaneengesloten vakantie in het hoogseizoen, maar slechts gedurende drie weken.
Het verzuimreglement van het schoonmaakbedrijf schrijft voor dat een ziekmelding in het buitenland dient te geschieden middels een aangetekende brief, tenminste inhoudend: naam, personeelsnummer, verblijfplaats, telefoonnummer, behandelend arts en reden waarom niet gereisd kan worden. Bij een verblijf in het buitenland om gezondheidsredenen langer dan een week, dient een tweede melding per aangetekende brief te volgen, voorzien van een medisch rapport van een onafhankelijk arts. Bij ziekte tijdens verblijf in het buitenland dat tevens het land van herkomst is, dient de werknemer zich binnen drie dagen na aanvang van de ziekte te melden bij de controlerende instantie, belast met de uitvoering van de sociale zekerheid in dat land. De werknemer dient een verklaring van deze instantie te overleggen, voorzien van een Engelse vertaling, gemaakt door een beëdigd tolk-vertaler.
De werknemer gaat op vakantie in Marokko, dat kennelijk het land van herkomst is. Op de dag waarop de werknemer zijn werk moet hervatten (21 juli 2003), faxt hij een ziekmelding vergezeld van een verklaring van de Marokkaanse Caisse Nationale de Securité Sociale van 17 juli 2003, inhoudend dat de werknemer zich moet melden bij een in die verklaring genoemde arts en een verklaring van die arts inhoudend een "arr


Commentaar

Bij twijfel over de juistheid van een ziekmelding past als sanctie opschorting van de loondoorbetaling en niet ontslag op staande voet. Wie toch ontslag op staande voet geeft moet bedrog van de werknemer bewijzen en aantonen dat de werknemer niet ziek was.