Is alleen recht op Ziektewetuitkering voldoende om te voorkomen dat WGA-uitkering voor rekening van werkgever komt?

Dat een werknemer die bij ziekte recht had op een Ziektewetuitkering dat recht nooit had geclaimd, betekende niet dat de belastingdienst om die reden de WGA-uitkering van die werknemer aan de werkgever kon toerekenen bij de berekening van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas.

Een werkgever had op 1 april 2004 een werknemer in dienst genomen met een WAO-uitkering. Die WAO-uitkering werd uiteindelijk op 1 april 2006 ingetrokken. Daarmee had de werknemer tot 1 april 2011 de status van “arbeidsgehandicapte werknemer”. Dat betekent dat de werknemer in geval van een nieuwe uitval wegens ziekte die in de eerste vijf jaar plaatsvindt, recht heeft op een Ziektewetuitkering die de werkgever dan kan verrekenen met het tijdens ziekte door te betalen loon (de zogenaamde “no risk-polis”). Als de werknemer op 10 november 2009 opnieuw ziek uitvalt wordt echter geen aanspraak gemaakt op de betaling van een Ziektewetuitkering, zodat verrekening met het tijdens ziekte doorbetaalde loon ook achterwege blijft. Als na 104 weken vervolgens een WGA-uitkering aan de werknemer wordt toegekend leidt deze WGA-uitkering tot een verhoogde vaststelling van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas die de werkgever aan de belastingdienst moet betalen. In maart 2016 dient de werkgever bij de belastingdienst een verzoek in tot herziening van de besluiten tot vaststelling van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas over de jaren 2014 tot en met 2016. Omdat de werknemer recht had op een Ziektewetuitkering hoort de daarop volgende WGA-uitkering namelijk ook niet voor rekening van de werkgever te komen bij het vaststellen van de hoogte van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas.
De belastingdienst doet vervolgens navraag bij het UWV. Het UWV stelt zich dan op het standpunt dat weliswaar recht op Ziektewetuitkering bestond maar dat de WGA-uitkering desondanks voor rekening van de werkgever behoort te komen omdat de Ziektewetuitkering niet tot uitbetaling is gekomen. De belastingdienst volgt dit standpunt en wijst het verzoek tot herziening van de eerdere premiebeslissingen af. Omdat geen bezwaar is gemaakt tegen de eerdere besluiten tot vaststelling van de hoogte van de premie kan de werkgever daartegen geen rechtsmiddelen meer aanwenden. Maar als de belastingdienst de hoogte van de premie voor 2017 vaststelt, maakt de werkgever wel tijdig bezwaar. Als de belastingdienst dat bezwaar ongegrond verklaart, stelt de werkgever beroep bij de rechtbank in. De werkgever wijst daarbij op de tekst van de wet die slechts spreekt over het recht op Ziektewetuitkering. De belastingdienst stelt in navolging van het UWV dat weliswaar geen betaling van de Ziektewetuitkering vereist is, maar dat het recht wel door het UWV moet zijn vastgesteld. Na vaststelling van dat recht door het UWV volgt de belastingdienst de beoordeling van het UWV. De belastingdienst verwijst naar “het systeem van de wet” waarbij eerst een ziekmelding moet zijn gedaan, en naar de inrichting van de administratieve systemen van de belastingdienst en het UWV: als de Ziektewetuitkering niet is geclaimd, staat de WGA-uitkering bij het UWV geregistreerd als ten koste komend van de Werkhervattingskas en de belastingdienst moet dat dan volgen door ook gedifferentieerde premie Werkhervattingskas in rekening te brengen.
De rechtbank stelt de werkgever echter in het gelijk. In de tekst van de wet valt volgens de rechtbank niet te lezen dat het recht op Ziektewetuitkering ook door het UWV moet zijn vastgesteld of uitbetaald. De verwijzing naar het systeem van de wet overtuigt de rechtbank niet omdat het niet gaat om de uitbetaling van de Ziektewetuitkering, waarvoor een ziekmelding vereist is, maar om de toerekening aan de werkgever bij het vaststellen van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas. Onderzoek van de wetsgeschiedenis heeft de rechtbank ook niet kunnen brengen tot een uitleg van de wet die in strijd zou zijn met de duidelijke tekst van de wet, die alleen recht op Ziektewetuitkering eist en niet ook vaststelling of uitbetaling.

Het komt met enige regelmaat voor dat aan werkgevers bij het vaststellen van de hoogte van de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas WGA-uitkeringen worden toegerekend die niet aan de werkgever hadden moeten worden toegerekend omdat de no risk-polis van toepassing is. Het is alleen maar rechtvaardig dat de rechtbank zich er dan niet door de manier waarop de belastingdienst en het UWV hun administratieve systemen hebben ingericht van laat weerhouden om de werkgever alsnog te geven waarop hij recht heeft, namelijk: een gedifferentieerde premie Werkhervattingskas zonder de verhoging als gevolg van de WGA-uitkering van de werknemer.