Langs welke weg moeten werkgevers in het vervolg ontslagen van werknemers realiseren?

Als het regelen van een ontslag middels een pro forma-procedure in de praktijk inderdaad vrijwel onmogelijk wordt (zoals het zich laat aanzien), rijst de vraag of ontslag nu het beste geregeld kan worden door de aanvraag van een ontslagvergunning bij de RDA of door een verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst via de Kantonrechter.

Voor de ontslagvergunningsprocedure lijkt te pleiten dat daarbij aan de werknemer geen vergoeding kan worden toegekend. Daar staat echter tegenover dat de werknemer de toekenning van een vergoeding achteraf nog aan de Kantonrechter kan vragen (kennelijk onredelijk ontslagprocedure). De regering heeft zich voorgenomen om een aantal bezwaren tegen de ontslagvergunningsprocedure weg te nemen. Zo is het de bedoeling dat een ziekmelding na de aanvraag van de ontslagvergunning niet meer aan opzegging van de arbeidsovereenkomst in de weg behoeft te staan. Ook zou de opzegtermijn worden bekort met een gedeelte van de tijd die gemoeid is met de ontslagvergunningsprocedure. De wetsvoorstellen liggen nog voor advies bij de Raad van State.

Hoewel deze voorstellen ontegenzeggelijk verbeteringen van de ontslagvergunningsprocedure zouden betekenen, menen wij toch dat de procedure bij de Kantonrechter de voorkeur blijft verdienen. Wij baseren dit op het feit dat in deze procedure steeds een mondelinge behandeling kan plaatsvinden, dat de ontbinding vrijwel steeds wordt uitgesproken waarbij de werknemer eventueel wordt gecompenseerd middels een ontslagvergoeding en dat direct duidelijkheid ontstaat over de vraag of aan het ontslag een ontslagvergoeding is verbonden. Of de procedure bij de Kantonrechter sneller blijft dan de ontslagvergunningsprocedure hangt af van de vraag welke doorlooptijd een ontbindingsverzoek bij het Kantongerecht zal hebben, als een groot aantal zaken niet meer pro forma, maar inhoudelijk moet worden afgedaan.