Rammen van gevel van pand arbodienst is opzettelijk

Tussen een taxibedrijf en een taxichauffeur rijzen in de loop van september 2001 meningsverschillen over door het taxibedrijf strenger gehanteerde bedrijfsregels en repeterend ziekteverzuim van de taxichauffeur. Op 28 september 2001 vraagt het taxibedrijf om die redenen een ontslagvergunning aan. Na verweer van de taxichauffeur heeft de Regionaal Directeur voor de Arbeidsvoorziening de ontslagvergunning op 30 november 2001 geweigerd, omdat verwijtbaar handelen van de taxichauffeur onvoldoende aannemelijk is geworden. In de nacht van zondag 7 op maandag 8 oktober rijdt de taxichauffeur met zijn Mercedes-taxi het gebouw van de door het taxibedrijf ingehuurde arbodienst binnen. Het gebouw en de taxi raken beschadigd. De taxichauffeur moet enkele dagen ter observatie in het ziekenhuis worden opgenomen. Sindsdien is hij arbeidsongeschikt. Het taxibedrijf vraagt ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Omdat het taxibedrijf schadevergoeding claimt wegens de beschadigde taxi en deze schadevergoeding verrekent met het salaris dat het beslagvrije deel te boven gaat (dat is het deel dat op grond van de wet voor verrekening in aanmerking komt), vordert de taxichauffeur bij wijze van voorlopige voorziening loondoorbetaling.De taxichauffeur betwist dat de schade is toegebracht door opzet of bewuste roekeloosheid. Hij wijst op een zeer lage bloedsuikerspiegel kort na het gebeurde en oppert de mogelijkheid van psychische overmacht: hij zou in een vlaag bij de arbodienst naar binnen gereden zijn. Naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter is opzet of bewuste roekeloosheid aannemelijk. De taxichauffeur heeft erkend dat hij tegenover de bedrijfsleider het dreigement heeft geuit met zijn taxi het kantoor van het taxibedrijf binnen te rijden. De arbeidsverhouding met het taxibedrijf was verstoord en de arbodienst deelde niet steeds de visie van de taxichauffeur ten aanzien van zijn arbeidsongeschiktheid. De taxi was precies tussen twee kolommen door het kantoor binnengereden, hetgeen niet zou passen bij de door de taxichauffeur aangevoerde oververmoeidheid en/of sterk gedaalde bloedsuikerspiegel. Bij deze gang van zaken past wel dat de taxichauffeur, in de woorden van de kantonrechter: “met de precisie die bij zijn beroep past”, bewust het pand van de arbodienst is binnengereden. De arbeidsovereenkomst wordt ontbonden zonder vergoeding en de vordering tot betaling van het verrekende deel van het salaris wordt afgewezen.

Schade die de werknemer aan de werkgever toebrengt is slechts op de werknemer verhaalbaar in het geval van opzet of bewuste roekeloosheid. Daarvan is niet snel sprake. In het onderhavige geval wel, de kennelijke smoesjes van de werknemer ten spijt.