Schade aan bedrijfsauto tijdens zakelijk gebruik voor rekening van werkgever

De werkgever kan in een autoreglement niet afwijken van de wettelijke regeling die bepaalt dat schade die de werknemer lijdt in de uitoefening van zijn werkzaamheden alleen voor zijn rekening is als sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid.

Dat ondervond een werkgever die aan een werknemer een auto ter beschikking had gesteld voor de uitoefening van zijn werkzaamheden. Bij de terbeschikkingstelling had de werknemer ingestemd met een gebruikersovereenkomst en een autoreglement. Op grond daarvan wenste de werkgever ter zake van vier schades die de werknemer veroorzaakt had, een bedrag van € 950 voor rekening van de werknemer te brengen. Dat wil zeggen: niets ter zake van de eerste schade en een eigen risico van respectievelijk € 150, € 300 en € 500 ter zake van de tweede, de derde en de vierde schade. De werknemer ontkende schade gereden te hebben en stelde dat slechts sprake was van gebruikelijke gebruikersschade, zoals steenslag.

Als de werkgever bij de kantonrechter vordert dat de werknemer wordt veroordeeld om dit bedrag van € 950 aan de werkgever te betalen, vangt de werkgever echter bot. De kantonrechter overweegt dat onderscheid gemaakt moet worden tussen schade die de werknemer aan de werkgever toebrengt tijdens de uitvoering van de werkzaamheden en daarbuiten. Omdat daarover door partijen niets gesteld is en omdat de auto wordt aangeduid als een bedrijfsauto, gaat de kantonrechter er van uit dat sprake is van schade die is ontstaan tijdens de uitvoering van de werkzaamheden. Voor dat geval geldt een wettelijke bepaling, volgens welke de schade alleen voor rekening van de werknemer is als hij de schade opzettelijk heeft veroorzaakt of als gevolg van bewuste roekeloosheid. Aangezien de werkgever ook daarover niets gesteld had, neemt de kantonrechter aan dat van opzet of bewuste roekeloosheid geen sprake is. Van de wettelijke bepaling kan nog schriftelijk worden afgeweken, maar dan moet de werknemer wel voor de betreffende schade verzekerd zijn. Nu ook van een verzekering niet blijkt, dient de schade voor rekening van de werkgever te blijven.

De uitspraak van de kantonrechter is niet verrassend, aangezien daarbij slechts de duidelijke tekst van de wet wordt toegepast. De zaak was mogelijk heel anders afgelopen als de werkgever had gesteld (en bij betwisting aannemelijk had gemaakt) dat de schade tijdens privé-gebruik was ontstaan.

Ondanks de duidelijke tekst van de wet, bevatten veel autoreglementen de bepaling dat het eigen risico in geval van schade voor rekening van de werknemer blijft. Een dergelijke bepaling is echter alleen geldig in geval van schade ontstaan tijdens privé-gebruik, in het uitzonderlijke geval van schade als gevolg van opzet of bewuste roekeloosheid of in het eveneens uitzonderlijke geval dat de werknemer een verzekering voor de betreffende schade heeft.