Werkgever verplicht om nieuwe arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aan te bieden

Een reisorganisatie organiseert culturele reizen, vooral in de zomermaanden. Tijdens de reizen worden de klanten begeleid door vakkundige reisleiders. Deze reisleiders kregen in het verleden alleen een onkostenvergoeding, maar sinds een aantal jaren biedt de reisorganisatie hen een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aan. Een in 1947 geboren reisleidster werkt sinds 1 juli 1989 voor de reisorganisatie. Haar laatste contract liep van 23 april 2005 tot 1 november 2005. In oktober 2005 roept de reisorganisatie de reisleidster niet op omdat zij niet aan haar administratieve verplichtingen zou hebben voldaan. Na een gesprek tussen partijen wordt zij in december 2005 opgeroepen voor een elfdaagse reis. Op 2 maart 2006 deelt de reisorganisatie de reisleidster mede dat zij niet meer zal worden opgeroepen. De reisleidster claimt daarop dat sprake zou zijn van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd dan wel dat de reisorganisatie verplicht is haar een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd aan te bieden.

In een kort geding waarin de werknemer loondoorbetaling vordert oordeelt de kantonrechter dat geen arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan omdat tussen de verschillende arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd steeds tussenpozen van meer dan drie maanden hebben gezeten. De kantonrechter is echter wel van mening dat de reisorganisatie na een periode van zeventien jaar waarin met uitzondering van twee jaar in de zomerperiodes is gewerkt en waarin twee maal in de winterperiode is gewerkt, niet zonder gegronde reden mocht besluiten geen nieuwe arbeidsovereenkomst aan te bieden. De arbeidsrelatie had daarvoor inmiddels een te duurzaam karakter gekregen. Die gegronde reden ziet de kantonrechter niet en daarom moet de reisorganisatie het loon doorbetalen.

Een soortgelijke uitspraak is al eens eerder gedaan in het geval van een werknemer van ijsstadion Thialf die steeds arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd kreeg voor de duur van het winterseizoen. Ook die was al erg lang bij de werkgever in dienst. Al te snel moet niet worden aangenomen dat een werkgever verplicht is een nieuwe arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aan te bieden. Bijzonder was dat de werkneemster een beroep had gedaan op een recent arrest van het Hof van Justitie EG inzake de Europese Richtlijn over misbruik van herhaalde arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd. Volgens dat arrest brengt die Richtlijn met zich mee dat herhaald gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd gerechtvaardigd moet worden door concrete omstandigheden die te maken hebben met de aard van het werk. De kantonrechter is van mening dat de Nederlandse wet aan de Richtlijn voldoet, onder meer door een maximum van drie arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd te stellen. In elk geval is volgens de kantonrechter herhaald gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd gerechtvaardigd door het feit dat er alleen in de zomerperioden werk was voor de reisleiders.