Bij gebreke van de verplichting om de overeengekomen werkzaamheden zelf te verrichten was de overeenkomst met een krantenbezorger een overeenkomst van opdracht en geen arbeidsovereenkomst.
Een bedrijf dat in opdracht van een uitgever kranten bezorgt in de Utrechtse wijk Overvecht had voor de bezorging van die kranten in een bepaalde wijk een overeenkomst gesloten met een bezorger. De overeenkomst was aangemerkt als een overeenkomst van opdracht en op de overeenkomst waren algemene voorwaarden van toepassing, waaruit voortvloeide dat de bezorger de overeengekomen werkzaamheden niet persoonlijk hoefde te verrichten en dat hij zich voor eigen rekening en risico door anderen kon laten vervangen.
Vanaf 5 augustus 2016 tot 11 september 2016 was de bezorger met vakantie geweest. Als gevolg daarvan had de bezorger gedurende ongeveer vijf weken geen werkzaamheden verricht en zich ook niet door een ander laten vervangen. Daarop had de distributeur een andere bezorger aangesteld. Na zijn vakantie claimde de bezorger loon, stellend dat sprake was van een arbeidsovereenkomst. Hij overlegt daarbij een kopie van een arbeidsovereenkomst, waarvan de distributeur echter stelt dat het om een vervalsing gaat.
Als de bezorger in kort geding loonbetaling vordert, stelt de kantonrechter dat sprake is van voldoende twijfel aan de echtheid van de arbeidsovereenkomst om niet van de juistheid daarvan uit te gaan. Bovendien is volgens de kantonrechter het feit dat partijen de overeenkomst als een arbeidsovereenkomst zouden hebben aangemerkt, niet beslissend. Van belang is ook op welke wijze zij aan die overeenkomst uitvoering hebben gegeven. Vanwege het feitelijk ontbreken van een verplichting tot het persoonlijk verrichten van de overeengekomen werkzaamheden, is de kantonrechter van mening dat sprake is van een overeenkomst van opdracht. De vordering van de werknemer wordt echter toch voor een deel toegewezen, omdat niet gebleken is dat de overeenkomst van opdracht door de distributeur is opgezegd.
Het komt niet vaak voor dat een arbeidsverhouding geen arbeidsovereenkomst in de zin van de wet is, uitsluitend omdat de overeengekomen werkzaamheden niet persoonlijk behoeven te worden verricht. Zodra de opdrachtgever bepaalde eisen stelt aan de eventuele vervanger, is al van persoonlijke arbeidsverrichting sprake.