Eerste toetsing van reïntegratieverslagen verwacht

Per 1 april 2002 is de Wet verbetering poortwachter in werking getreden. Deze wet schrijft werkgevers een bepaalde procedure voor bij de verplicht te ondernemen pogingen de arbeidsongeschikt geworden werknemer weer te reïntegreren in het arbeidsproces (in eigen werk, in passend werk bij de eigen werkgever of in passend werk bij een andere werkgever). In grote lijnen komt de procedure er op neer dat de arbodienst binnen zes weken een probleemanalyse maakt en aan de werkgever een advies uitbrengt omtrent de te ondernemen reïntegratiepogingen (indien deze tenminste mogelijk en nodig zijn), dat de werkgever vervolgens binnen twee weken samen met de werknemer een plan van aanpak maakt, dat de werkgever en werknemer dit plan vervolgens samen uitvoeren, evalueren en zo nodig bijstellen en dat de werkgever uiteindelijk in overeenstemming met de werknemer en geholpen door de arbodienst een reïntegratieverslag maakt, dat de werknemer met zijn WAO-aanvraag bij het UWV indient. Deze toetst aan de hand van dat verslag of werkgever en werknemer voldoende reïntegratiepogingen hebben ondernomen en legt zo nodig sancties op. De werkgever kan daarbij worden bestraft met verlenging van de loondoorbetalingsverplichting tot maximaal een tweede periode van een jaar (in dit geval uiteraard zonder dat de verzekering de schade dekt!).Al eerder hebben wij op deze plek werkgevers en hun adviseurs gewaarschuwd, dat het de werkgevers zijn die (behoudens bijzondere afspraken met de arbodienst) het plan van aanpak moeten maken. De vrees bestaat dat een aantal werkgevers dat niet gedaan zal hebben omdat zij er ten onrechte van uitgingen dat de arbodienst dat wel zou doen. Ons bereiken thans berichten als zou het aantal bij het UWV ingediende reïntegratieverslagen erg klein zijn. Als dat bericht juist zou zijn, zou het wel eens kunnen betekenen dat veel werkgevers niet alleen geen plan van aanpak heeft gemaakt, maar ook geen reïntegratieverslag heeft ingediend. Een verlenging van de loondoorbetalingsverplichting met een jaar ligt dan op de loer! Een extra waarschuwend woord leek ons dan ook op zijn plaats.

Overigens is het de vraag of de werkgever aan de verlenging van de loondoorbetalingsverplichting kan ontkomen, door te bewerkstelligen dat de arbeidsovereenkomst eindigt. Het argument 'geen arbeidsovereenkomst, geen loondoorbetalingsverplichting' zou wel eens opgeld kunnen doen, maar ook denkbaar is dat de verplichting tot loondoorbetaling kan worden gebaseerd op de beschikking van het UWV dat de werkgever het loon dient door te betalen. In dat geval zou het eindigen van de arbeidsovereenkomst aan de loondoorbetalingsverplichting niet in de weg staan, omdat die daar niet (meer) op gebaseerd is. Het baseren van de loondoorbetalingsverplichting op de beschikking van het UWV leidt overigens op zichzelf weer tot allerlei andere vragen, zoals de vraag of de werkgever dan nog wel bevoegd is de loondoorbetaling te weigeren als de werknemer niet aan de reïntegratie meewerkt. De werknemer die meewerkt aan het eindigen van de arbeidsovereenkomst zou bovendien wel eens verweten kunnen worden, dat hij tegenover het UWV een benadelingshandeling pleegt, omdat daardoor niet de werkgever, maar het UWV verplicht wordt reïntegratie-inspanningen te plegen. Een dergelijke benadelingshandeling kan gevolgen hebben voor het recht van de werknemer op een Ziektewet- of WW-uitkering. Rond de verlenging van de loondoorbetalingsverplichting zijn nog veel vragen onbeantwoord. Wij wachten de eerste beoordelingen van reïntegratieverslagen met belangstelling af.