Ontslag wegens herhaaldelijk verslapen

Een transportbedrijf heeft sinds maart 1980 een 51 jaar oude chauffeur in dienst. In 1984, 1991, 1995 en 2000 heeft deze schriftelijke waarschuwingen ontvangen voor te laat komen. Op 16 en 19 juni 2004 is de werknemer weer te laat op zijn werk gekomen, waarvoor hij ook weer een schriftelijke waarschuwing heeft gekregen. Als de werknemer op 23 juli 2004 weer te laat is, vraagt de werkgever de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Dat verzoek wordt door de kantonrechter afgewezen. De kantonrechter erkent het belang van de werkgever om op tijd met de ritten te kunnen beginnen. Het verwijt aan de werknemer ter zake van het te laat komen acht de kantonrechter echter niet ernstig genoeg omdat de werknemer voorafgaand aan het te laat komen lange werktijden en korte rusttijden heeft gemaakt. De werkgever kan er zich niet op beroepen dat dat de eigen keuze van de werknemer is geweest, aangezien de werkgever ter zake een eigen verantwoordelijkheid heeft. De gebeurtenissen uit 2000 en daarvoor acht de kantonrechter te lang geleden.

Dat de kantonrechter gebeurtenissen van meer dan vier jaar geleden de werknemer niet ernstig meer aanrekent, kan nauwelijks verbazen. De ernst van de gevallen van verslaping die overbleven kon de werknemer relativeren door te wijzen op de lange werktijden. Het verwijt aan de werknemer dat overbleef was niet ernstig genoeg om ontbinding van de arbeidsovereenkomst te rechtvaardigen, waarbij het bijna 25-jarige dienstverband van de werknemer een belangrijke rol zal hebben gespeeld.