Geen loondoorbetaling bij verzwijgen van medische gegevens bij sollicitatie

Een kelner verzwijgt bij zijn sollicitatie knieklachten, als gevolg waarvan hij problemen ondervindt bij lopen en traplopen. Als de kelner dientengevolge ziek wordt, weigert de werkgever loondoorbetaling, stellend dat de kelner de klachten tijdens de sollicitatie had moeten melden, aangezien evident was dat door de knieklachten de reële kans bestond dat de kelner de functie van eerste medewerker bediening niet zou kunnen uitoefenen. De werkgever had tijdens de sollicitatie niet naar medische beperkingen gevraagd. De kantonrechter overweegt dat een sollicitant niet gehouden is informatie over zijn gezondheid te verstrekken op punten die voor de vervulling van de functie niet rechtstreeks van belang zijn. Omdat het in het onderhavige geval juist gaat om beperkingen die de uitoefening van de functie verhinderen, is dat naar de mening van de kantonrechter anders. De kelner wordt nog in de gelegenheid gesteld te bewijzen dat hij bij de sollicitatie niet wist of redelijkerwijs kon weten dat zijn knieklachten hem arbeidsongeschikt zouden maken voor de functie bij de werkgever. Hoewel de kelner een voor hem gunstige verklaring van een orthopedisch chirurg in het geding brengt, acht de kantonrechter de werknemer niet in zijn bewijs geslaagd, nu de werkgever daartegenover een brief van de huisarts in het geding brengt die dateert van kort voor de indiensttreding en waaruit blijkt dat de kelner toen nog last had met lopen en traplopen.

Na de rechtbank te Rotterdam (1 april 1999, JAR 1999/99) acht nu ook de kantonrechter in die stad het mogelijk dat loondoorbetaling tijdens ziekte achterwege blijft, indien de werknemer ziek wordt tengevolge van gebreken die hij tijdens de sollicitatie verzwegen heeft. Het moet dan wel gaan om zodanige gebreken, dat de uitoefening van de functie daardoor verhinderd wordt. Let wel: ontslag is daardoor nog niet mogelijk. Het gaat slechts om het niet behoeven betalen van loon tijdens ziekte die een gevolg is van het verzwegen gebrek. In geval van arbeidsongeschiktheid die het gevolg is van verzwegen gebreken die de werknemer niet per definitie ongeschikt maken voor de uit te oefenen functie (denk aan: chronische bronchitis of iets dergelijks, wat wel leidt tot een bepaalde mate van ziekteverzuim maar de uitoefening van de functie niet verhindert indien men niet ziek is) zal ook gewoon loon moeten worden betaald. Afgewacht dient bovendien te worden of rechters buiten Rotterdam het standpunt van de kantonrechter en rechtbank te Rotterdam zullen volgen.
Wie als werkgever op deze vonnissen een beroep wil doen, moet zich bovendien beraden op zijn bewijslast. De werknemer kan de reden van ziekmelding voor de werkgever geheimhouden en dan wordt het voor de werkgever praktisch onmogelijk om bewijs te leveren van het feit dat de werknemer ziek is als gevolg van klachten die hij bij de sollicitatie had moeten melden. Bovendien zal niet iedere werkgever het geluk hebben dat hij kan beschikken over een voor de werknemer ongunstige verklaring van de huisarts van de werknemer. Hoe de werkgever daaraan in dit geval kwam is niet duidelijk.