Provisie over gerealiseerde of betaalde/ontvangen omzet?

Een makelaarskantoor heeft met een werknemer afgesproken dat deze recht heeft op 10% provisie over alle transacties van het kantoor betreffende koop, verkoop en verhuur van onroerende zaken en hypotheekafsluitingen boven een drempelbedrag van ƒ 150.000 per jaar. Gedurende zes jaar werd de provisie maandelijks afgerekend op basis van de betaalde/ontvangen omzet over de betreffende maand. Partijen twisten over de vraag of bij het einde van de arbeidsovereenkomst moet worden afgerekend over de gerealiseerde dan wel over de door cliënten betaalde en door de werkgever ontvangen omzet. Duidelijke afspraken zijn daarover niet gemaakt, zodat de rechter de overeenkomst moet uitleggen respectievelijk aanvullen. Anders dan de kantonrechter te Hilversum oordeelt de rechtbank te Amsterdam dat het redelijk is om bij het einde van de arbeidsovereenkomst af te rekenen op basis van de gerealiseerde omzet en dat het feit dat tussentijds slechts over de betaalde/ontvangen omzet werd afgerekend, daar niet aan af doet, omdat dat slechts de betaalbaarstelling van de provisie betrof en niet het recht op provisie zelf.

Het makelaarskantoor had zich veel geld en ergernis kunnen besparen als zij de provisieafspraak deugdelijk schriftelijk had vastgelegd. Overigens oordeelde de kantonrechter ook nog dat de provisie behoorde tot het loon, waarover bij te late betaling wettelijke verhoging verschuldigd was. Vanwege de onduidelijkheid van de afspraak werd deze verhoging gematigd tot 5%. Het makelaarskantoor diende daarnaast ook nog rente en buitengerechtelijke incassokosten te betalen. De proceskosten werden daarentegen zo verdeeld dat ieder van de partijen de eigen kosten zou dragen.