Verzwijging gevangenisstraf reden voor ontbinding arbeidsovereenkomst?

Een Amsterdams bedrijf komt op enig moment tot de bevinding dat één van haar werknemers, een expeditiemedewerker van 60 jaar oud die sinds 1 januari 1979 in dienst is, in Australië tot 40 jaar gevangenisstraf is veroordeeld wegens moord op zijn echtgenote. De werknemer was recent in hechtenis genomen op verdenking van moord op zijn huisgenoten en andere vrouwen. Omdat de overige medewerkers zich bedreigd voelen, vraagt de werkgever ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens verzwijging bij de sollicitatie in 1978 van de gevangenisstraf in Australië. De werknemer erkent de vroegere veroordeling, maar bestrijdt de recente beschuldigingen. De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek af. Hij acht het verzwijgen van de gevangenisstraf onjuist, maar ziet daarin na 18 jaar onbesproken dienstverband geen grond die de ontbinding van de arbeidsovereenkomst kan rechtvaardigen. De recente verdenkingen zijn niet geconcretiseerd en het gerechtelijk vooronderzoek is gesloten zonder dat de werknemer is vervolgd, zodat de kantonrechter ook daarin geen grond voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst ziet.

Een opmerkelijke uitspraak in een opmerkelijke zaak. Van belang is nog dat de kantonrechter overwoog dat de werknemer volkomen geïsoleerd in ploegendienst werkt en dat hij kort voor de VUT- of pensioengerechtigde leeftijd zit. Het lijdt weinig twijfel dat met name deze laatste omstandigheid veel gewicht in de schaal heeft geworpen.