Ontslag wegens niet spreken Nederlandse taal discriminerend?

Op het expeditieknooppunt van PTT Post te Amsterdam werken veel allochtonen van verschillende komaf. Omdat zich vaak spanningen hebben voorgedaan doordat deze in de eigen taal met elkaar spraken en anderen daardoor het gevoel kregen dat het gesprek over hen ging, is de regel ingesteld dat op de werkvloer (niet: in de pauzes) Nederlands gesproken moet worden. Een werknemer die in december 1996 is aangesproken op het voeren van een gesprek in de Spaanse taal en in januari 1997 op het gebruik van de Engelse taal en wiens contract uiteindelijk niet is verlengd, wendt zich tot de Commissie Gelijke Behandeling, die het ontslag als discriminerend aanmerkt. Als de werknemer zich daarop tot de kantonrechter wendt om het ontslag aan te vechten, oordeelt de kantonrechter dat weliswaar sprake is van indirect onderscheid naar ras, maar dat dit onderscheid wordt gerechtvaardigd door de doelstelling van PTT Post om de communicatie en werksfeer te verbeteren. Bovendien wordt de werknemer tegengeworpen dat hij verzuimd heeft binnen twee maanden een beroep te doen op de vernietigbaarheid van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De vordering van de werknemer wordt afgewezen.

Een direct onderscheid naar ras is verboden. Een indirect onderscheid kan echter worden gerechtvaardigd door de doelstelling die men met dat onderscheid beoogt te bereiken. Dat was volgens de kantonrechter hier het geval.