- Werkgever onbevoegd vertegenwoordigd maar toch gebonden aan arbeidsovereenkomst
- Werkgever moet bewijzen dat het niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst niet het gevolg was van ziekte
- Werkgever moet brief uit personeelsdossier verwijderen
- Werkgever moet loon tijdens ziekte betalen aan gedetineerde werknemer
- Geen recht op loon tijdens ziekte ondanks deskundigenoordeel UWV waarin gesteld wordt dat de werknemer ziek was
- Werknemer is niet in dienst gekomen bij payrollbedrijf
- UWV moet transitievergoeding compenseren ondanks dat de arbeidsovereenkomst al tijdens het opzegverbod van twee jaar is gewijzigd
- Overeenkomst van krant met zelfstandige corrector is in feite een arbeidsovereenkomst
- Twijfel aan duurzaamheid van herstel van werknemer
Ontslag bij 65 jaar leeftijdsdiscriminatie?
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2001 / 45
Vindplaats: Zie: arrondissementsrechtbank Utrecht 29 november 2000, JAR 2001, 10
Een werkneemster is 18 jaar in dienst bij haar werkgeefster als zij 65 jaar wordt. Als de werkgever de arbeidsovereenkomst om die reden beëindigt, komt de vraag aan de orde of het ontslag berust op leeftijdsdiscriminatie. Na de kantonrechter, moet de rechtbank te Utrecht daarover oordelen. Deze is van mening dat een ontslag dat berust op discriminatie kennelijk onredelijk is. Van een discriminatoir ontslag is volgens de rechtbank echter geen sprake omdat de regel dat de arbeidsovereenkomst in het algemeen van rechtswege eindigt bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd in overeenstemming is met de rechtsopvatting in brede lagen van de bevolking. Ook de pensioen- arbeids- en sociale zekerheidswetgeving gaan er van uit dat een werknemer die 65 jaar wordt uit het arbeidsproces treedt. Ook in de Tweede Kamer is gesproken over leeftijdsdiscriminatie zonder dat daarbij is opgemerkt dat een ontslag wegens het bereiken van de 65-jarige leeftijd ontoelaatbaar zou zijn. Volgens de rechter is het de politiek die over een wijziging van standpunt op dit punt moet beslissen. De werkneemster had er op gewezen dat de werkgever voor haar geen pensioenregeling had getroffen, zodat zij was aangewezen op een AOW-pensioen. De werkneemster wist dat echter, hetgeen de rechtbank tot het oordeel brengt dat de werkneemster zelf maatregelen had moeten treffen. Aan de werkneemster houdt de rechtbank nog voor dat zij zo nodig elders kan gaan werken, hetgeen in de huidige krappe arbeidsmarkt en gelet op het niet behoeven te betalen van sociale lasten mogelijk moet zijn.
Commentaar
De Hoge Raad had in 1995 al eens geoordeeld dat een ontslag wegens het bereiken van de 65-jarige leeftijd niet discriminatoir is. Daarbij ging de Hoge Raad uit van een regel volgens welke een dienstbetrekking in het algemeen van rechtswege eindigt. Zo lang deze regel nog geacht worden in overeenstemming te zijn met maatschappelijke opvattingen behoeft een arbeidsovereenkomst niet een uitdrukkelijke bepaling te bevatten dat deze eindigt op de dag waarop de werknemer 65 jaar wordt.