- Ontslag na positieve drugstest
- Ontslag op staande voet wegens grensoverschrijdend
- Werkneemster neemt vakantiedagen op na einde van tweede ziektejaar
- Medisch adviseur van de werkgever heeft recht op inzage van medische gegevens van de werknemer
- Hoge WW-premie verschuldigd wegens ontbreken schriftelijke arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd
- Valse verklaring in procedure van op staande voet ontslagen werknemer leidt tot volledige afwijzing van vorderingen
- Werkgever moet overwerkvergoeding betalen ondanks afspraak dat deze in salaris was begrepen
- Manager personeelszaken werkte op basis van een overeenkomst van opdracht en niet op basis van een arbeidsovereenkomst
- Langdurig verkeerd toegepaste onkostenvergoedingsregeling is geen verworven recht
Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2003 / 79
Vindplaats: Zie: Wet van 3 april 2003, Staatsblad 2003, 206; KB 11 augustus 2003, Staatsblad 2003, 329
Een nieuwe "Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte" verbiedt het maken van onderscheid op grond van een werkelijke of vermeende handicap of chronische ziekte, inclusief indirect onderscheid. Degene tot wie het verbod gericht is, is verplicht naar gelang de behoefte doeltreffende aanpassingen te verrichten, tenzij deze voor hem een onevenredige belasting vormen. Omdat het verbod ook ziet op het maken van onderscheid bij sollicitatie, vaststellen van arbeidsvoorwaarden, promotie en ontslag, is de werkgever één van degenen tot wie het verbod zich richt. Van een beëindiging van de arbeidsovereenkomst in strijd met dit verbod, kan de werknemer zes maanden lang de nietigheid inroepen, mits hij daarop binnen twee maanden een beroep doet.
Commentaar
Het verbod geldt niet indien het maken van onderscheid verband houdt met maatregelen ter bescherming van de veiligheid en gezondheid of indien het maken van onderscheid de persoon met een handicap of chronische ziekte juist beoogt in een bevoorrechte positie te plaatsen.