- Bedrijf moet loon betalen aan werkneemster, ondanks dat niet vaststaat dat zij in dienst was van dat bedrijf
- Moet een werknemer vakantiedagen opnemen als hij tijdens ziekte op vakantie gaat?
- Werkgever die eigenrisicodrager is mocht de WGA-uitkering van een ex-werknemer korten wegens het niet meewerken aan de re-integratie
- Werkgever aansprakelijk voor schade wegens niet afsluiten van WIA-excedentverzekering
- Recht op loon van werknemer die om privé-redenen niet kan werken en zich ziek meldt
- Dwaling bij aangaan van arbeidsovereenkomst vanwege verzwijgen van ziekte?
- Recht op bonus tijdens ziekte
- Ontslag van werknemer met frequent ziekteverzuim wegens een combinatie van verwijtbaar handelen en verstoorde arbeidsverhouding
- Ook alcoholverslaafde werknemer moet re-integratieverplichtingen nakomen
Wet instroomcijfers WAO
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2003 / 70
Vindplaats: Zie: Wet van 12 december 2002, Staatsblad 2002, nr. 647
Per 1 januari 2003 is een wijziging van de WAO in werking getreden, waardoor het UWV verplicht wordt de arbeidsongeschiktheidspercentages van bedrijven te publiceren. Daaronder wordt verstaan het percentage werknemers dat in een kalenderjaar recht heeft gekregen op een WAO-uitkering, in verhouding tot het gemiddelde aantal werknemers dat in het betreffende kalenderjaar tot de werkgever in dienstbetrekking stond. Omdat bij kleine bedrijven de instroomcijfers geen representatief beeld geven, zullen alleen de WAO-gegevens van bedrijven met meer dan 250 werknemers openbaar worden gemaakt. De eerste publicatie zal per 1 juli 2003 plaatsvinden en betreft dan de WAO-instroomcijfers van 2002. Het UWV zal dan de gegevens van zoín 4.000 bedrijven op zijn internetsite publiceren en deze cijfers voorzien van een toelichting. Het UWV zal de gegevens ook actief gaan verspreiden. De bedoeling van de wet is dat werkgevers en werknemers in staat zullen zijn om de prestaties op het terrein van arbeidsomstandigheden, verzuimbegeleiding en reintegratie te vergelijken.
Commentaar
Het is kennelijk nog niet genoeg dat de werkgever al grofweg de lasten draagt van de eerste zes jaar van de arbeidsongeschiktheid van de werknemer, zonder dat daarbij zelfs maar de moeite is genomen om vast te stellen of de werkgever enig verwijt te maken valt van het ontstaan van de arbeidsongeschiktheid (preventiebeleid) of van het voortduren daarvan (reintegratiebeleid). Zonder dat enige verwijtbaarheid aan de zijde van de werkgever is vastgesteld, moet de werkgever met een (mogelijk door toeval) hoge WAO-instroom kennelijk ook nog aan de schandpaal. Middeleeuwse methoden in een cyber-uitvoering, vinden wij dat!