Toch inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet over ontslagvergoeding

In Arbeidsrecht Actueel nr. 116 hebben wij geschreven
dat over ontslagvergoeding geen inkomensafhankelijke bijdrage ingevolge de Zorgverzekeringswet verschuldigd is. Wij baseerden dat standpunt toen op de redenering dat loon uit vroegere dienstbetrekking (tot welke categorie de ontslagvergoeding behoort) niet is aangewezen als loon waarover de verzekeringsplichtige recht heeft op vergoeding van inkomensafhankelijke bijdrage door de inhoudingsplichtige. Het recht op vergoeding is geregeld in de bepaling van artikel 5.4 van de Regeling Zorgverzekering, welke bepaling is gebaseerd op artikel 46 Zorgverzeke-ringswet.

Op die mededeling moeten wij helaas terugkomen. In artikel 5.4 van de Regeling Zorgverzekering is ook geregeld dat vergoeding door de inhoudingsplichtige verschuldigd is van de inkomensafhankelijke bijdrage indien sprake is van loon uit vroegere arbeid dat wordt genoten door iemand die nog geen 65 jaar oud is.

Een uitzondering daarop vormen aanspraken op periodieke uitkeringen die strekken ter vervanging van gederfd loon (de zogenaamde "stamrechtvrijstelling"). In dat geval heeft de werknemer dus geen recht op vergoeding van de inkomensafhankelijke bijdrage door de inhoudingsplichtige. Indien en zodra het stamrecht echter tot uitkering komt, behoort het tot het belastbare loon en daarmee tot het bijdrage-inkomen als bedoeld in artikel 43 van de Zorgverzekeringswet waarover de inkomensafhankelijke bijdrage verschuldigd is. Omdat er geen recht bestaat op vergoeding van de inkomensafhankelijke bijdrage bedraagt het bijdragepercentage op grond van artikel 5.2 Regeling Zorgverzekering echter geen 6,5% maar 4,4%.

Wij verontschuldigen ons voor de onjuiste eerdere informatie. Werkgevers die op basis van deze informatie eerder geen inkomensafhankelijke bijdrage over de ontslagvergoeding zouden hebben afgedragen, dienen alsnog een correctiebericht aan de belastingdienst te sturen waarin de inkomensafhankelijke bijdrage van 6,5% alsnog wordt aangegeven. De werkgever zal deze inkomensafhankelijke bijdrage ook aan de werknemer moeten vergoeden. Vanzelfsprekend behoeft dat slechts tot het jaarlijkse maximum van 6,5% x €30.015 = €1.950,97. Indien de werkgever in totaal in een bepaald jaar reeds tot dit maximum inhoudt en afdraagt en de werknemer in de loop van het jaar elders gaat werken en dus weer opnieuw inkomensafhankelijke bijdrage voor hem wordt afgedragen, heeft de werkgever aan het einde van het jaar recht op vergoeding van het te veel afgedragen bedrag, naar evenredigheid van de loonsom.