Wel zwanger maar geen ziekengeld bij ziekte

Aan een werkneemster die ziek is tijdens zwangerschap wordt door het UWV per 7 november 2005 geen uitkering op grond van de Ziektewet toegekend. De werkgever is het daarmee niet eens en tekent bezwaar aan bij het UWV. Het UWV verklaart dat bezwaar ongegrond omdat de arbeidsongeschiktheid van de werkneemster niet haar oorzaak vindt in de zwangerschap of de bevalling. De werkgever legt zich er niet bij neer en stelt beroep in bij de rechtbank en als die het beroep ongegrond verklaart ook nog hoger beroep bij de Centrale Raad van Beroep. In hoger beroep wordt aangevoerd dat de klachten van de werkneemster wel samenhangen met haar zwangerschap en dat de werkneemster inmiddels opnieuw zwanger is, dezelfde klachten heeft en dat aan haar door het UWV nu wel (zij het voorlopig) een Ziektewetuitkering is toegekend.

Het hoger beroep faalt. Volgens de Centrale Raad van Beroep heeft het UWV terecht geoordeeld dat de psychische klachten samenhingen met het “life event” van de zwangerschap en/of bevalling zelf maar niet voortvloeien uit de zwangerschap of bevalling zelf, aangezien uit informatie van de huisarts blijkt dat de werkneemster, toen zij nog maar heel kort zwanger was, hulp heeft gezocht voor depressieve klachten en relatieproblemen die toen al drie maanden speelden. Dat de werkneemster inmiddels in behandeling is wegens een “post partum” depressie (derhalve samenhangend met de bevalling) doet daaraan niet af. De toekenning van ziekengeld bij de nieuwe zwangerschap is niet gebaseerd op psychische klachten maar op klachten van misselijkheid, rug en bekken.

De werkgever heeft belang bij de toekenning van een Ziektewetuitkering aan de werkneemster omdat de uitkering (100% van het loon, maar gemaximeerd tot het maximum dagloon) mag worden verrekend met het loon dat tijdens ziekte moet worden doorbetaald. De werkgever heeft dan ook het recht om bezwaar te maken tegen beslissingen omtrent de Ziektewetuitkering van de werknemer. Het is dan wel zaak dat de werkgever inzage krijgt in ook de medische gegevens die ten grondslag hebben gelegen aan de beslissing. Als de werkneemster het UWV toestemming weigert om die medische gegevens aan de werkgever ter inzage te geven, kan de rechter besluiten dat de advocaat of externe rechtshulpverlener van de werkgever inzage in die gegevens krijgt maar dat dan voor deze ten opzichte van de werkgever een geheimhoudingsverplichting geldt. Het lijkt er op dat de werkgever in dit geval geen gebruik gemaakt heeft van deze mogelijkheid, anders is onverklaarbaar waarom de werkgever zich op de toekenning van ziekengeld tijdens de tweede zwangerschap beroept terwijl die kennelijk op heel andere gronden is toegekend.

Met name indien sprake is van psychische klachten is niet snel sprake van toekenning van ziekengeld wegens ziekte als gevolg van zwangerschap of bevalling. Het feit bijvoorbeeld dat de zwangerschap ongewenst is en dat de werkneemster als gevolg daarvan depressief raakt is volgens het UWV (doorgaans daarin gesteund door de rechter) niet te zien als een ziekte die het gevolg is van de zwangerschap of bevalling zelf, maar van het “life event” dat de zwangerschap of bevalling voor de werkneemster betekent.