- Bedrijf moet loon betalen aan werkneemster, ondanks dat niet vaststaat dat zij in dienst was van dat bedrijf
- Moet een werknemer vakantiedagen opnemen als hij tijdens ziekte op vakantie gaat?
- Werkgever die eigenrisicodrager is mocht de WGA-uitkering van een ex-werknemer korten wegens het niet meewerken aan de re-integratie
- Werkgever aansprakelijk voor schade wegens niet afsluiten van WIA-excedentverzekering
- Recht op loon van werknemer die om privé-redenen niet kan werken en zich ziek meldt
- Dwaling bij aangaan van arbeidsovereenkomst vanwege verzwijgen van ziekte?
- Recht op bonus tijdens ziekte
- Ontslag van werknemer met frequent ziekteverzuim wegens een combinatie van verwijtbaar handelen en verstoorde arbeidsverhouding
- Ook alcoholverslaafde werknemer moet re-integratieverplichtingen nakomen
Eenzijdige wijziging arbeidsovereenkomst toegestaan, maar wel met overgangsregeling
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2012 / 205
Vindplaats: Kantonrechter Groningen 22 december 2011, www.rechtspraak.nl, LJN: BU9730
Als sprake is van zwaarwichtige omstandigheden kan een werkgever een beroep doen op een beding waarin de werkgever zich het recht heeft voorbehouden om arbeidsvoorwaarden eenzijdig te wijzigen, maar het kan wel zijn dat de werkgever dan nog een overgangsregeling moet treffen. Dat blijkt uit een vonnis van de kantonrechter te Groningen.
Wat was er aan de hand?
Het ging daarbij om een bedrijf dat in de scheepvaartindustrie werkzaam was en dat gebruik wilde maken van de bevoegdheid om een personeelsreglement te wijzigen ten aanzien van de vergoeding van overwerk bij uitzending naar het buitenland en dienstreizen.
Wat was de beslissing van de kantonrechter?
Van zwaarwichtige omstandigheden was volgens de kantonrechter sprake omdat de werkgever al een aantal jaren verlies maakte, een negatief vermogen had, de personeelsvertegenwoordiging met de wijziging had ingestemd en de vakbonden hadden afgezien van collectieve actie. Van belang was ook dat de royale overwerkregeling tot stand was gekomen op een moment dat het bedrijf nog vooral regionaal werkte en waarin er daardoor weinig sprake was van uitzending naar het buitenland of van dienstreizen. Eveneens was van belang dat diverse andere besparingsmaatregelen waren genomen. Een werknemer die daardoor in een jaar 20-30% van zijn inkomen verloor maakte tevergeefs bezwaar. Wel moest de werkgever van de kantonrechter een overgangsregeling treffen waardoor het eerste jaar nog 50% en in het tweede jaar nog 25% van het verschil moest worden betaald.