Tot de verplichtingen voortvloeiend uit arbeidsovereenkomsten van personeel dat in dienst is van een overgedragen onderneming, die door de verkrijger van de onderneming moeten worden overgenomen, behoort ook de verplichting om het loon tijdens ziekte gedurende een extra periode van 52 weken door te betalen aan een arbeidsongeschikte werknemer, indien het UWV de overdrager van de onderneming daartoe verplicht heeft wegens het plegen van te weinig re-integratie-inspanningen.
Bij een vervoersbedrijf is sinds 19 september 2005 een chauffeur in dienst, die op 27 augustus 2009 ziek uitvalt. Tijdens de ziekte verkoopt de werkgever delen van zijn onderneming (het transport van koekjes en het transport van bedden) aan twee verschillende partijen. De werknemer was werkzaam bij het transport van koekjes en de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit zijn arbeidsovereenkomst zouden daarom per 1 januari 2011 van rechtswege overgaan op de koper van dat deel van de onderneming. De werkgever heeft echter met de koper afgesproken dat de chauffeur pas naar de koper zou overgaan zodra hij 100% arbeidsgeschikt zou zijn. Na 1 januari 2011 betaalt de werkgever het loon van de werknemer dan ook nog gewoon door, maar na een tijdje stopt de werkgever daarmee. De koper van de onderneming stelt op grond van de gesloten overeenkomst niet tot loondoorbetaling verplicht te zijn. Op 29 juni 2011 legt het UWV aan de werkgever een loonsanctie op wegens het plegen van te weinig re-integratie-inspanningen. Daardoor moet de werkgever het loon tijdens ziekte gedurende een extra periode van 52 weken aan de werknemer doorbetalen. Het komt tot een geschil over de loondoorbetaling tijdens ziekte tussen de werknemer en de oorspronkelijke werkgever.
In hoger beroep oordeelt het gerechtshof allereerst dat de werknemer vanaf 1 januari 2011 van rechtswege in dienst is bij de nieuwe werkgever. De daarvan afwijkende afspraak die de werkgever en de koper (overigens met instemming van een vakbond) hebben gemaakt, is niet rechtsgeldig. Ook het feit dat de loonsanctie aan de werkgever is opgelegd, maakt de zaak niet anders. Ook de re-integratieverplichting is mee overgegaan op de koper en dat geldt zeker voor de loondoorbetalingsverplichting die het gevolg is van het niet nakomen van deze re-integratieverplichting. De vorderingen van de werknemer worden daarom afgewezen, omdat zij ten onrechte zijn ingesteld tegen de oude werkgever.
Degene die activiteiten voortzet die voorheen door een andere werkgever werden verricht, dient steeds zeer alert te zijn op de gevolgen die daardoor voor hem ontstaan in relatie tot het personeel van die andere werkgever, als dat voortzetten moet worden beschouwd als de overname van (een zelfstandig deel van) de onderneming. Het kan dan gaan om rechten en verplichtingen uit arbeidsovereenkomsten met dat personeel, maar ook om de gevolgen van arbeidsongeschiktheid, zoals loondoorbetaling tijdens ziekte en de gevolgen van de toekenning van een Ziektewetuitkering of WGA-uitkering. Ook de gevolgen van tekortschietende re-integratie door de oorspronkelijke werkgever kunnen voor rekening komen van degene die de activiteiten voortzet.