Ouderschapsverlof in eigen functie niet mogelijk omdat functie alleen full-time vervuld kan worden?

Een werkgever verzette zich tevergeefs tegen de wens van een werkneemster om ouderschapsverlof op te nemen en om daarbij haar eigen werk op de eigen vestiging te blijven verrichten, ondanks het beleid van de werkgever dat de functie van de werkneemster alleen full-time vervuld kan worden.

De werkneemster was in dienst als receptioniste/service adviseur bij de vestiging van een groot autobedrijf, dat dealer was van auto’s van een bepaald merk. De werkneemster werkte op basis van een arbeidsovereenkomst voor 42,5 uur per week. De werkgever hanteerde als beleid dat de functie van de werkneemster alleen full-time vervuld kon worden door dezelfde persoon gedurende vijf dagen per week en 42,5 uur per week. De werkneemster wilde in verband met de geboorte van haar kind ouderschapsverlof opnemen en nog slechts op woensdagen en donderdagen werken. Toen overeenstemming over de vaststelling van het ouderschapsverlof uitbleef, had het autobedrijf de werkneemster medegedeeld dat het verzoek om het opnemen van ouderschapsverlof zou worden gehonoreerd, met dien verstande dat de werkgever voor het werk van de werkneemster een tijdelijke kracht zou inhuren en dat de werkneemster in haar eigen functie als extra kracht zou worden ingezet op verschillende vestigingen van het autobedrijf. Op grond van de arbeidsovereenkomst was de werkneemster verplicht om zo nodig op andere vestigingen te werken. Het autobedrijf had daarbij voorgesteld dat de werkneemster op maandag en dinsdag zou gaan werken, of op donderdag en vrijdag omdat de maandagen en de vrijdagen voor het werk van de werkneemster de drukste dagen waren.
De werkneemster, die wel bereid was om op donderdag en vrijdag te werken maar niet om op verschillende vestigingen te werken, wendde zich daarop tot de kantonrechter, die in kort geding over de zaak moest oordelen. De kantonrechter oordeelde allereerst dat het inzetten van de werkneemster op verschillende vestigingen gezien moet worden als een wijziging van de functie, terwijl de werkneemster recht had om ook tijdens haar ouderschapsverlof in haar eigen functie op de “eigen” vestiging te worden ingezet. Voor een wijziging van de gewenste invulling van het ouderschapsverlof is volgens de kantonrechter een zwaarwegend bedrijfsbelang vereist. De werkgever had aangevoerd dat de importeur van de auto’s een bonus verstrekte bij voldoende klanttevredenheid van de klanten, dat met die bonus een bedrag van € 140.000 was gemoeid en dat gebleken was dat de klanttevredenheid terugliep als klanten kregen te maken met verschillende contactpersonen. De kantonrechter was echter van mening dat de werkgever niet had aangetoond dat de klanttevredenheid daardoor zou teruglopen en had er op gewezen dat de meeste klantcontacten binnen een dag worden afgewikkeld. Het autobedrijf werd daarom veroordeeld om de werkneemster in haar eigen functie en haar eigen vestiging te werk te stellen op donderdagen en vrijdagen.

Verzet van werkgevers tegen het opnemen van ouderschapsverlof omdat een functie alleen full-time zou kunnen worden vervuld, is gedoemd te mislukken omdat de werknemer een wettelijk recht heeft om ouderschapsverlof op te nemen en daarbij de eigen functie te blijven verrichten. Op grond van zwaarwegende omstandigheden kan de werkgever slechts een andere spreiding van de uren over de week afdwingen.