Brief van Minister van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid aan Tweede Kamer van 27 mei 2016 betreffende "Verlengen termijn
garantieverklaring voor bestaande eigenrisicodragers WGA”, Tweede Kamer
2015-2016, 34336 nr. ..
Het wetsvoorstel inzake de "Wet verbetering hybride markt WGA” is op 17
maart 2016 met ruime meerderheid door de Tweede Kamer aangenomen en inmiddels
in behandeling bij de Eerste Kamer.
Het wetsvoorstel voorziet kort
samengevat in het volgende:
Per 1 januari 2017 worden de "WGA-vast”- en
"WGA-flex-risico’s samengevoegd tot één gezamenlijk WGA-risico in die zin dat
vanaf 1 januari 2017:
o
de
premiecomponenten WGA lasten vaste dienstbetrekkingen en WGA lasten flexibele
dienstbetrekkingen worden samengevoegd tot één premiecomponent WGA-lasten;
o
eigenrisicodragers voor de WGA zelf de
WGA-uitkeringen zullen moeten betalen van zowel werknemers met een vaste
dienstbetrekking als werknemers met een flexibele dienstbetrekking. Tot 1 januari 2017
was het onmogelijk om WGA-eigenrisicodrager te zijn voor de WGA-uitkeringen van
werknemers met een flexibele dienstbetrekking.
Per 1 januari 2017 zijn werkgevers die
eigenrisicodrager willen worden voor de WGA-uitkeringen van hun (ex-)
werknemers alleen verplicht om de uitkeringen te betalen van werknemers waarvan
de eerste dag van arbeidsongeschiktheid is gelegen op of na de dag met ingang
waarvan zij eigenrisicodrager zijn geworden. De WGA-uitkeringen van (ex-) werknemers waarvan de
eerste dag van arbeidsongeschiktheid ligt vóór de dag met ingang waarvan de
werkgever eigenrisicodrager is geworden, komt voor rekening van het UWV. Lag dit
zogenaamde "inlooprisico” derhalve voorheen bij de eigenrisicodrager, vanaf 1
januari 2017 ligt dit bij het UWV. Daardoor wordt het voor bedrijven makkelijker
om eigenrisicodrager te worden.
Per 1 januari 2017 zullen werkgevers die het
WGA-eigenrisicodragen beëindigen en dus terugkeren in het publieke stelsel, een
gedifferentieerde premie ter zake van de WGA-uitkeringen van hun (ex-)
werknemers moeten betalen die wordt berekend op grond van het bedrag van de
WGA-uitkeringen dat twee jaar eerder aan die (ex-) werknemers is uitbetaald.
Anders dan voorheen tellen daarbij ook de WGA-uitkeringen mee van (ex-)
werknemers waarvan de uitkering niet ten laste van het UWV is gekomen, maar
door de eigenrisicodrager zelf is betaald. Deze uitkeringen worden in de praktijk
door de verzekeraar van de eigenrisicodrager betaald op grond van het
zogenaamde "uitlooprisico”. Door deze maatregel wordt het voor (middel)grote
werkgevers moeilijker om het eigenrisicodragen te beëindigen en in het publieke
stelsel terug te keren, omdat dan mogelijk direct al de zeer hoge
gedifferentieerde premie moet worden betaald, ook al is die uitkering niet ten
laste van het UWV gekomen. Voorheen werden de WGA-uitkeringen die ten laste van
de eigenrisicodrager waren gekomen niet meegeteld bij de berekening van de
hoogte van de gedifferentieerde premie, waardoor een werkgever die terugkeerde
in het publieke stelsel de eerste vier jaar verzekerd was van de minimumpremie.
Immers: het duurt twee jaar voordat werknemers die na het beëindigen van het
eigenrisicodragen arbeidsongeschikt zijn geworden een WGA-uitkering krijgen en
het bedrag van deze WGA-uitkering leidt vervolgens pas twee jaar daarna tot
verhoging van de gedifferentieerde premie.
Als gevolg van de wijzigingen die
aldus per 1 januari 2017 in de wet optreden, zullen de verzekeraars de
bestaande verzekeringen ter zake van het WGA-eigenrisicodragen opzeggen, omdat
door de toevoeging van het risico van betaling van WGA-uitkeringen aan
werknemers met een flexibele dienstbetrekking een nieuw risico ontstaat, dat
vraagt om een nieuwe berekening van de premie. Verzekeraars dienen ter zake van
dit nieuwe risico aan de belastingdienst ook een nieuwe garantie te
verstrekken, bij gebreke waarvan het eigenrisicodragen eindigt, in welk geval
de werkgever de (mogelijk zeer hoge) gedifferentieerde premie aan de
belastingdienst moet gaan betalen.
Omdat gevreesd wordt voor problemen
met het tijdig afsluiten van nieuwe verzekeringen c.q. het tijdig afgeven van
nieuwe garantiestellingen door de verzekeraars aan de belastingdienst, was druk
op de Minister uitgeoefend om werkgevers c.q. verzekeraars toe te staan om
later dan normaal het geval zou zijn (namelijk vóór 1 oktober 2016) de gewijzigde
garantiestelling bij de belastingdienst in te dienen. In een brief aan de
Tweede Kamer van 27 mei 2016 geeft de Minister aan dat hij bereid is om deze
termijn te verlengen. Hij zal dat doen bij de indiening van de Verzamelwet SZW
2017, welke tijdens het zomerreces van de Tweede Kamer zal worden ingediend. De
Minister vermeldt niet tot welke datum de termijn zal worden verlengd, maar bij
een eerdere brief aan de Tweede Kamer van 29 april 2016 heeft de Minister toegezegd
bij de belastingdienst en het UWV te zullen nagaan of verlenging van de termijn
tot 31 december 2016 uitvoeringstechnisch mogelijk is. Aan te nemen valt daarom
dat de termijn zal worden verlengd tot en met 31 december 2016. De
termijnverlenging geldt alleen voor werkgevers die reeds eigenrisicodrager
waren. Werkgevers die per 1 januari 2017 WGA-eigenrisicodrager wensen te
worden, dienen de aanvraag en garantiestelling vóór 1 oktober 2016 naar de
belastingdienst te sturen.
De vraag is of de verlenging van
deze termijn in de praktijk wel in alle gevallen het gewenste effect zal
hebben. De verwachting is dat verzekeraars van werkgevers zullen verlangen dat
zij ook eigenrisicodrager voor de Ziektewet worden, om te voorkomen dat
werknemers met een flexibele dienstbetrekking tijdens de Ziektewetperiode niet
gere-integreerd zouden worden, zoals in de praktijk het geval is als het UWV en
niet de werkgever als eigenrisicodrager verantwoordelijk is voor de
re-integratie. Omdat voor de aanvraag van het Ziektewet-eigenrisicodragen dan
nog steeds wel de termijn van 1 oktober 2016 geldt, zouden werkgevers die nog
geen eigenrisicodrager voor de Ziektewet zijn de facto niet van de
termijnverlenging kunnen profiteren. Dat zou betekenen dat zij noodgedwongen
alsnog het WGA-eigenrisicodragen per 1 januari 2017 zouden moeten beëindigen en
dat zij derhalve de (mogelijk zeer hoge) gedifferentieerde premie aan het de
belastingdienst zouden moeten gaan betalen.
Gelet op het grote aantal werkgevers
dat nog moet worden voorzien van een nieuw verzekeringsvoorstel en dat daarover
vervolgens nog een beslissing moet nemen, kunnen werkgevers gemakkelijk in
problemen komen door de relatief korte termijn die nog resteert tot 1 oktober
2016. Waakzaamheid en snelle actie is op dit punt dus geboden.
Het niet tijdig doen stellen van een
nieuwe garantie kan met name ernstige gevolgen hebben voor (middel)grote
werkgevers die eigenrisicodrager waren voor de WGA en die al WGA-uitkeringen
van (ex-) werknemers hebben die aan hen worden toegerekend. Door het niet tijdig
stellen van de garantie zijn deze werkgevers publiek verzekerd en moeten zij de
gedifferentieerde premie Werkhervattingskas aan de belastingdienst betalen,
waarbij de reeds toegekende WGA-uitkeringen leiden tot een zeer hoge premie.
Deze werkgevers zijn bovendien verplicht drie jaar publiek verzekerd te blijven
alvorens opnieuw eigenrisicodrager te kunnen worden.
Is uw werknemer bijna twee jaar arbeidsongeschikt? Dan komen veel vragen op u af. Wilt u zeker weten dat u de juiste beslissingen neemt? Neem dan tijdig contact met ons op voor een WIA-Poort Scan!
Wilt u daarbij ook concrete adviezen ontvangen waarmee u eventueel zelf gewenste acties kunt nemen? Upgrade dan uw arbeidsrecht abonnement naar een plus- of top abonnement!