Besluit passende arbeid schoolverlaters en
academici, Staatsblad 1995, 604
artikel 24 lid 3 WW
De regering heeft de uit 1996
daterende Richtlijn passende arbeid geactualiseerd om langdurige werkloosheid
te voorkomen en te beperken. Eind 2007 stonden tegenover 236.000 vacatures
bijna 100.000 mensen die langer dan een jaar werkloos waren.
Twee aanpassingen zijn in de Richtlijn
aangebracht. Allereerst moeten werknemers voortaan na 52 weken werkloosheid
werk op alle niveaus aanvaarden, ongeacht het niveau van de arbeid waaruit zij
werkloos zijn geworden. Op de tweede plaats moeten werknemers na 52 weken ook
werk aanvaarden waarvoor minder loon betaald wordt dan de hoogte van de
WW-uitkering. Door een voorgenomen wijziging van de WW wordt nadeel voorkomen.
Voortaan zal de WW-uitkering bij het verrichten van arbeid niet meer worden
aangepast op basis van arbeidsuren maar op basis van inkomstenverrekening,
zodat betaalde arbeid altijd lonend is.
De wijzigingen gelden voor werknemers
die op of na 1 juli 2008 werkloos worden en worden derhalve pas effectief vanaf
1 juli 2009. Als de voorgenomen wetswijziging later in werking treedt, hoeven
werknemers ook pas vanaf dat moment werk te aanvaarden waarvoor een loon wordt
betaald lager dan de WW-uitkering.
De Richtlijn geeft aan wat passende
arbeid is die de werkloze werknemer geacht wordt te aanvaarden. In grote lijnen
wordt daarbij rekening gehouden met de aard van het werk, met de hoogte van het
loon en met de reisduur en mag een werknemer minder snel arbeid weigeren
naarmate hij langer werkloos is. Voor wat betreft de reistijd wordt arbeid
passend geacht bij een reisduur van twee uur per dag in het eerste halfjaar
(tenzij in de oude arbeid meer reistijd gebruikelijk was) en rond drie uur per
dag na het eerste halfjaar. Na een jaar wordt van de werknemer zelfs verlangd
dat hij verhuist om een baan te aanvaarden.
De Tweede Kamer heeft een wetsvoorstel aangenomen waardoor werkgevers met meer dan tien werknemers in de toekomst verplicht zijn een vertrouwenspersoon voor ongewenste omgangsvormen aan te stellen. Door aansluiting bij de Stichting Klachtenregeling Ongewenste Omgangsvormen kunnen werkgevers aan deze verplichting voldoen. Tevens voldoen zij daarmee aan de reeds bestaande wettelijke verplichting om psychosociale arbeidsbelasting tegen te gaan.
Wilt u daarbij ook concrete adviezen ontvangen waarmee u eventueel zelf gewenste acties kunt nemen? Upgrade dan uw arbeidsrecht abonnement naar een plus- of top abonnement!